Ես պիտի տուն գնամ, ու ով կփորձի խանգարել՝ իմ թշնամին է…
Աշխարհի որ ծայրում էլ լինեմ, իմ տուն պիտի գնամ… Պիտի ձեքերս բացեմ ու գրկեմ, շնչեմ, միախառնվեմ ճչացող լռությանն ու տխուր ժպիտով հիշեմ 2020-ի <<հաղթում ենք>>-ը, սեփական արյան մեջ կորած փոքրամարմին Հայ զինվորին, որ ատամները սեղմած լալու փոխարեն ժպտում էր, շենքերի նկուղներում իրենց որդիների ու ամուսինների համար թաց աչքերով շշուկով աղոթող մայրերին ու կանանց…պիտի հիշեմ հազարներին, որ այդպես էլ տուն չեկան, դարձան սառը քարից ժպտացող նկար…պիտի տուն գնամ, որ վերջապես իրավունք ունենամ ասել. <<Ներեք ինձ տղանե՜ր>>…Իմ տունն այդպես էլ այլ տեղ չգտա, այն ինձ գրկել է Ստեփանակերտում…. ԵՍ ՊԻՏԻ ՏՈւՆ ԳՆԱՄ Ու ՈՎ ԿՓՈՐՁԻ ԽԱՆԳԱՐԵԼ՝ ԻՄ ԹՇՆԱՄԻՆ Է…
Արցախի ԱԺ պատգամավոր Մետաքսե Հակոբյանի ֆեյսբուքյան էջից
