Հոգեբանական պատերազմը և դրան հակազդելու կանոնները
ԽՆԴՐՈՒՄ ԵՄ ՈՒՇԱԴԻՐ ԿԱՐԴԱԼ ԵՎ ՀԵՏԵՎՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԱՆԵԼ
ՀՀ ԳԱԱ Հայոց Ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի տնօրեն Հայկ Դեմոյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
«Թշնամին այլևս չունի հարվածային այն թափը, որը հնարավորություն կտա լեռնային ծանր մարտեր վարել և բեկում մտցնել ռազմական գործողություններում։ Հարձակման տեմպը պահելու ջղաձգումներին զուգահեռ, թշնամին չի թուլացնում հոգեբանական պատերազմի բոլոր կանոններով հայկական զինուժի ու թիկունքի դեմ տարվող հատուկ մշակված գործողությունների կիրառումը։ Այդ նպատակով վարձվել է լրագրողների, լրատվամիջոցների ու ինքնահռչակ ռազմական «փորձագետների» պատկառելի մի բանակ՝ հայկական կողմի դեմ հոգեբանական պատերազմ վարելու համար։
Հոգեբանական պատերազմի մարտավարությունն իրականացվում է թուրքական բանակի՝ հոգեբանական պատերազմ վարելու հատուկ ստորաբաժանումների կողմից մշակված ծրագրով։ Տեղեկատվական ու հոգեբանական գործողությունները հայկական կողմի դեմ իրականացվում են անդադար և մեզանից է կախված դրա չեզոքացման արդյունավետությունը։
Ինչպե՞ս չեզոքացնել այս քայքայիչ գործողությունների հնարավոր հետևանքները։
- չենք դիտում ադրբեջանցիների կողմից ուղարկված ՑԱՆԿԱՑԱԾ տեսանյութ և չենք տարածում դրանք սոցցանցերով
- ցանկացած տեղեկություն ստանալիս փորձում ենք ստուգել դրա սկզբնաղբյուրն ու փորձում վերլուծել դրա վստահելի լինելն ու ճշմարտացիությունը
- ձեռնպահ ենք մնում սենսացիոն և ցնցող լուրեր տարածելու գայթակղությունից և այդ կերպ տեղեկացված անձ ներկայանալու ցանկությունից
- հեռախոսազրույցների ժամանակ որևէ տեղեկություն չենք հաղորդում ռազմական գործողություններին կամ թիկունքի առօրյա իրադարձությունների մասին, որոնք կարող է հետաքրքրություն առաջացնել թշնամու համար
- ադրբեջանցի կամ թուրք օգտատերերի հետ վիրտուալ առճակատումների ժամանակ սադրանքների չենք տրվում
- գրառումների տակ լացող սմայլիկ տեղադրելով և այդ կերպ Ձեր հույզերն ու ապրումները ներկայացնելով, որևէ կերպ չեք աջակցում բանակին, այլ ճիշտ հակառակը՝ թշնամու մոտ տպավորություն եք ստեղծում, որ իրենց գործողությունները ցանկալի արդյունք են տալիս
- այս օրերին հեռախոսներով լուսանկարելիս կամ լուսանկարվելիս ուշադիր ստուգում ենք լուսանկարի բովանդակությունը և փորձում ենք հասկանալ արդյո՞ք այն չի արձանագրել որևէ դրվագ կամ պահ, որը կարող է հետաքրքրել թշնամուն։
- փորձում ենք հնարավորինս պահպանել սառնասրտություն և լավատեսություն՝ գիտակցելով, որ այդ կերպ աջակցում ենք առաջնագծի զինվորին, իսկ թշնամուն հստակ ուղերձ ենք տալիս, որ որևէ խուճապային իրավիճակ թիկունքում չկա։
Առայժմ այսքանը»։
