Թշնամին էլ կարող է մի երկիր գրավել և Պողոս առաքյալին վկայակոչել ու ասել՝ հիմա էլ մեզ հնազանդվեք

ՀՈԳԵՎՈՐ ԵՎ ԱՇԽԱՐՀԻԿ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Հոգևոր իշխանության (Մատթ. 10.1, 21.23-24) խնամածության և ուշադրության տակ է աշխարհիկ իշխանությունը։ Աշխարհիկ բնույթի իշխանությունը լինում է Աստծո կամքով, որի նշանն են երկրում բարիքներն ու ծաղկումը, և այդ իշխանությունը լինում է նաև Աստծո թույլտվությամբ՝ եղած ու տարածված մեղքերին որպես պատիժ։ Առաքյալները քրիստոնյաներին հորդորում են հնազանդ լինել իշխանություններին, այսինքն՝ արդարության ու կարգուկանոնի իրագործմանը, ինչպես և բացատրում են (Հռոմ. 13.1-3, Ա Պետր. 2.14-15)։ Այլապես թշնամին էլ կարող է մի երկիր գրավել և Պողոս առաքյալին վկայակոչել ու ասել՝ հիմա էլ մեզ հնազանդվեք։ Մինչդեռ կամայականություն ցուցաբերող իշխանությունների հնազանդության կոչին առաքյալները խիստ պատասխան են տալիս՝ ասելով. «Պետք է առավել Աստծուն հնազանդվել, քան մարդկանց» (Գործք 5.29): Եղիա մարգարեն խստորեն հանդիմանում և պախարակում է Աքաաբ թագավորին և Հեզաբել թագուհուն՝ հաստատելով, որ նրանց մեղքերի և պղծությունների պատճառով են երկիրն ու ժողովուրդը սոսկալի արհավիրքների ենթարկվում (Գ Թագ. 18.1-18)։ Հովհաննես Մկրտիչը դատապարտում է Հերովդեսին մեղքերի համար (Մատթ. 14.3-4): Նաև Քրիստոս հանդիմանում է իշխանավոր Հերովդեսին՝ ասելով. «Գնացեք, ասացեք այն աղվես Հերովդեսին» (Ղուկ. 13.32)։ Եվ մենք էլ երկրի վնասի, կատարվող սխալների ու ավերների համար ցավով ենք տարբեր հանգամանքների մարդկանց խրատում ու հանդիմանում մարգարեների, առաքյալների և մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի օրինակով։

Ադամ քահանա Մակարյանի ֆեյսբուքյան էջից