Սպառնալիքներ, որ կարող են ծագել ՀԱՊԿ-ից Հայաստանի հիպոթետիկ դուրս գալու և հանրապետությունում ՆԱՏՕ-ի զորքերի հայտնվելու դեպքում

Այն, որ Հայաստանը լի է Արևմուտքի գործակալներով, որոնք բացահայտ և անկաշկանդ քարոզում են Ռուսաստանին Հայաստանից «դուրս անել» (առաջին հերթին՝ ռուս զինվորականներին սկսած 102-րդ բազայից և սահմանապահ զորքերից) և շուտափույթ մտնել ՆԱՏՕ (մասնավորապես՝ ՆԱՏՕ, ոչ թե ԵՄ. ԵՄ-ին անդամակցելը երկարաժամկետ ընթացակարգ է, թեև ԵՄ-ն այսօր ընդամենը ՆԱՏՕ-ի կցորդն է…) – այս ամենը մենք բոլորս գիտեինք՝ սկսած առնվազն 1991-92թթ.:

Այնուհանդերձ, երբ 2018-ին, նախորդ տարիների մի շարք փորձերից հետո («Բելգրադ», «Կիև», «Թբիլիսի» և այլն…), Արևմուտքի գաղտնի ծառայությունները հաջողության հասան փողոցային պետական ​​հեղաշրջման միջոցով Երևանում իշխանության բերելով բացահայտ արևմտամետ խմբին, այս «գիծը» շատ բացահայտ դրսևորվեց, այդ թվում՝ Ռուսաստանի Դաշնության հետ հարաբերությունները խզելու, ՀԱՊԿ դաշինքից դուրս գալու սադրիչ կոչերի տեսքով և այլն։ Պարբերաբար տխրահռչակ ուրացողների կամ կլինիկական հիմարների այս բանդան փոքր, բայց բավականին աղմկոտ «գործողություններ» է անցկացնում Հայաստանի մայրաքաղաքում։ Այս «գործողություններից» վերջինը տեղի ունեցավ Երևանում այս աշնանը՝ 2022 թվականի սեպտեմբերի 18-ին, Գաֆեսճյան արվեստի կենտրոնի մոտ, որտեղ այն ժամանակ գտնվում էր ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատի նախագահ Նենսի Փելոսին։ Ակցիային հավաքվել էր 1-2 հազար մարդ։ Ցուցարարները ոչ միայն պահանջում էին Հայաստանի դուրս գալը ՀԱՊԿ-ից: «Ցույցին մասնակցում են Հայաստանի եվրոպական կուսակցության ներկայացուցիչները՝ նրա նախագահ Տիգրան Խզմալյանի գլխավորությամբ, տարբեր արևմտամետ հասարակական կազմակերպությունների ղեկավարներ»,- նշել է «Ինտերֆաքս» գործակալությունը։ Մասնակիցները հանրահավաքի էին եկել ԱՄՆ-ի, ԵՄ-ի, Ֆրանսիայի դրոշներով, ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու կոչերով պաստառներով և համապատասխան կարգախոսներով։ «Ղարաբաղյան պատերազմից հետո (նկատենք, որ արևմտամետն ասել է հենց «Ղարաբաղ», և ոչ թե Արցախ, ինչպես ընդունված էր Հայաստանում նախորդ բոլոր տարիներին…) 2020 թվականին շատերի աչքերը բացվեցին։ Ռուսաստանն ու Թուրքիան 100 տարի առաջ ստորագրել են համաձայնագիր, որը մինչ այժմ պահպանվում է։ Սա հակահայկական պայմանագիր է, որի արդյունքներից մեկն էլ Ղարաբաղի կորուստն էր։ Եթե ​​դուրս գանք ՀԱՊԿ-ից ու ԵԱՏՄ-ից, մտնենք ՆԱՏՕ-ի ու ԵՄ-ի կազմ, ուրեմն կվերադարձնենք մեր կորցրած հողերը»,- հանրահավաքի ժամանակ լրագրողներին ասել էր Խզմալյանը։

Հայաստանի դեմոկրատական ​​ուժերի ամերիկամետ դաշինքը, որը ներառում է մի շարք կուսակցություններ և հասարակական կազմակերպություններ, հանդես է եկել համանման հայտարարությամբ՝ պահանջելով իշխանություններից դուրս գալ ՀԱՊԿ-ից, դաշնակցային հարաբերություններ հաստատել արևմտյան երկրների հետ, ՄԱԿ-ի խաղաղապահներ տեղակայել Ադրբեջանի և Հայաստանի սահմանին, և արգելել ռուսական հեռուստաալիքների հեռարձակումը երկրում։ «Երևանի մի քանի հազար բնակիչներ հավաքվել էին ցույցի` ի պատիվ ԱՄՆ Կոնգրեսի Ներկայացուցիչների պալատի նախագահ Նենսի Փելոսիի ժամանման։ Նրանց թվում կան արևմտյան հասարակական կազմակերպությունների բազմաթիվ աշխատակիցներ, ինչպես նաև հայ ազգայնական կազմակերպությունների կողմնակիցներ, որոնք նախաձեռնել են ցույցը»,- դեպքի վայրից հայտնում է «ՌԻԱ Նովոստիի» թղթակիցը՝ նշելով, որ հանրահավաքը հսկում է ոստիկանությունը։ «ՌԻԱ Նովոստին» սխալվել է մի բանում՝ դրանք «ազգայնական կազմակերպություններ» չէին, այլ միայն և միայն արևմտյան հետախուզական ծառայությունների գործակալներ և նրանց կողմից խաբված շարքային քաղաքացիներ, ոչ ավելին։ Եվ ահա ապացույցը՝ ինչպես հաղորդում է ՏԱՍՍ գործակալությունը, ակցիայի մասնակիցների թվում են հայտնվել «Ազգային միացյալ բևեռ» կուսակցության՝ «Սասնա ծռեր» պարագլխի քաղաքական թևի ներկայացուցիչներ։ «Այդ խմբի զինյալներն էին, որ 2016 թվականի ամռանը հարձակվեցին Երևանում ոստիկանական գնդի վրա, ինչի հետևանքով երեք ոստիկան սպանվեց», – նշել է ՏԱՍՍ-ը։ Եվ ՏԱՍՍ գործակալությունը արմատական սխալ թույլ տվեց. «բևեռախույզները» ոչ միայն «նկատվեցին» այս նկարագրված «գործողությանը», այլև նրանք էին այս ամերիկամետ «գործողության» թաքնված, գաղտնի նախաձեռնողներն ու առաջնորդները։ Եվ այս ահաբեկիչները հաստատ ազգայնական կազմակերպություն չեն, նրանք ղեկավարվում կամ նույնիսկ վերահսկվում են ԱՄՆ-ի և Մեծ Բրիտանիայի հետախուզական գործակալությունների կողմից, որոնք հրամաններ են տալիս:

Եվս մեկ անգամ շեշտենք. բոլոր մակարդակների խամաճիկ «Հայաստանի իշխանությունները» նույն Ռուսաստանին հավաստիացնում են իրենց հավատարմությունը ԵԱՏՄ-ի (նույնիսկ բղավում են իրենց «կառավարության» տնտեսական աննախադեպ հաջողությունների մասին հենց ԵԱՏՄ-ի շնորհիվ…) և ՀԱՊԿ-ի նկատմամբ (իսկ Հայաստանը 2022թ. նախագահում է այս կառույցը..), միևնույն ժամանակ, նույն «Հայաստանի իշխանությունները» ոչ միայն չեն արգելում բոլոր խզմալյանների և «բևեռախույզների» «գործողությունները», նաև… ոստիկանությանը զինում է այս արևմտամետ «կուսակցությանը» պաշտպանելու համար: Այսինքն՝ Փաշինյանն ուրախությամբ «աչքով արեց» չարագործների այս բանդաներին՝ հասկացնելով, որ իշխանություններն իրենց կողքին են, քանի դեռ ոստիկանությունը խստորեն պահպանում է նրանց, ովքեր դեմ են ոչ միայն Ռուսաստանին և նրա ներկայությանը Հայաստանում, այլև դեմ են Իրանին, քանի որ Երևանում բոլորը լավ գիտեն, որ հենց Իրանն է, և ոչ թե Ռուսաստանը, բարձրաձայն ու բազմիցս հայտարարել, որ դեմ է Անդրկովկասում արտատարածաշրջանային ուժերի՝ «այլմոլորակայինների» առկայությանը, ինչպես նոյեմբերի 1-ին հայտարարեց Իրանի նախագահ Էբրահիմ Ռաիսին, երբ Թեհրանում ընդունեց Փաշինյանին… Իսկ Իրանի իշխանությունների խոսքերը, հայտարարությունները լիովին տարածվում ու վերաբերում են Թուրքիային, ինչի «փաստաբանում» են Փաշինյանը և բոլոր այսպես կոչված «փաշինյանները», քանի որ Իրանում հաստատապես գիտեն, որ թուրքերը և՛ ԱՄՆ-ի, և՛ գործիքն են. ՆԱՏՕ-ն և սիոնիստական ​​Իսրայելը. Իսկ Իրանի իշխանությունների խոսքերը, հայտարարությունները լիովին տարածվում ու վերաբերում են Թուրքիային։

Առայժմ հստակ չէ, որ Փաշինյանն ու նրա կողմնակիցները պատրաստ են հերթական հեղաշրջման՝ այս անգամ աշխարհաքաղաքական։ Եվ այնուամենայնիվ, շատ բան է հուշում այն, որ Հայաստանը  դեռևս «կառավարող» հանցախումբը սկզբունքորեն պատրաստ է ցանկացած պահի կտրուկ «շարժումների»։ Դե, հայերը, ասենք, հին ազգ են, իսկ հներից շատերն արդեն ըստ էության անհետանում են աշխարհի քարտեզից։ Գոնե որպես պետություն։ «Ծերերի» մեջ, ինչպես գիտեք, ամենատարածված «հիվանդություններից» է ծերունական թուլամտությոնը, այդ թվում՝ կոլեկտիվ թուլամտությունը։ Հատկապես, եթե այս անմեղսունակությունը գլխավորում են թշնամական երկրների և դաշինքների հետախուզական ծառայությունների վճարովի գործակալները։ Աքադը, Բաբելոնը և Ասորեստանը անհետացան գրեթե առանց հետքի, և նույնիսկ Եգիպտոսը` այսօրվա Եգիպտոսը և Հին աշխարհի այդ Եգիպտոսը բոլորովին տարբեր երկրներ են, տարբեր էթնիկ խմբեր, քաղաքակրթություններ են: Ենթադրենք, Հայաստանի թշնամիներին հաջողվեց հասնել իրենց նպատակին՝ խամաճիկները հանեցին հանրապետությունը և՛ ԵԱՏՄ-ից, և՛ ՀԱՊԿ-ից, խզեցին հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ (և դա անխուսափելի է լինելու…), սկսեցին Հայաստանին «քաշել» նույն ՆԱՏՕ/ԵՄ և այլն։ Ինչով է կսպառնա թե՛ Հայաստանին, թե՛ տարածաշրջանի երկրներին, առաջին հերթին՝ Ռուսաստանին և Իրանին, քանի որ այս երկու տերությունները շատ հարցերում դաշնակցում են։

Հայաստանի բնակչության հավաքական անմեղսունակության հերթական տոնակատարության դեպքում, իսկ այսպես ենք անվանում այն, ինչի մասին սեպտեմբերի 18-ին կոչ էին անում արևմտամետները («Եթե դուրս գանք ՀԱՊԿ-ից և ԵԱՏՄ-ից, միացեք ՆԱՏՕ-ին և ԵՄ-ին.․.») Երևանում, եթե նույնիսկ արևմտամետներն ակնկալեն «ՄԱԿ-ի խաղաղապահների տեղակայում Ադրբեջանի և Հայաստանի սահմանին», ապա գրեթե ողջ Հայաստանը կվերածվի յուրօրինակ «ՆԱՏՕ-ի հավաքական ռազմաբազայի»։ Ինչու՞ ՆԱՏՕ: Մի պարզ պատճառով: Իսկ ՄԱԿ-ը Սեփական ԲԱՆԱԿ ՉՈՒՆԻ. ՄԱԿ-ի միջոցով ցանկացած խաղաղապահ շարժման համար տարբեր երկրներ տրամադրում են իրենց զինվորական անձնակազմը, ամենից հաճախ՝ նման կոնտինգենտներ ՄԱԿ-ին տրամադրում են այն երկրները, որոնք թշնամաբար են տրամադրված Հայաստանի և հայերի նկատմամբ, վատագույն դեպքում՝ չեզոք: Եվ նրանք թքած ունեն (այս չեզոքները), թե ով և քանի անգամ է ոչնչացնելու հայերին «սողացող պատերազմում», որն այժմ շարունակվում է, ընդ որում՝ արդեն բուն Հայաստանի տարածքում և ոչ թե Արցախում։

Ոչ Եվրամիությունը, ոչ էլ եվրոպական այլ միջազգային կառույց, ինչպես օրինակ՝ ԵԱՀԿ-ն, չունեն իրենց բանակները։ Եկեք ամփոփենք և հասկանանք, որ Ուկրաինայում Ռուսաստանի կողմից իրականացվող հատուկ ռազմական գործողության համատեքստում առնվազն 99 տոկոսը երաշխավորել է, որ ցանկացած արևմտյան (կարդում ենք՝ ամերիկամետ) միջազգային կառույցին «խաղաղապահների հարցում» դիմելու դեպքում, նույնիսկ ՄԱԿ-ին (իսկ վերջերս ԿԺԴՀ ԱԳՆ-ը բացահայտորեն ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարին ԱՄՆ-ի խամաճիկ անվանեց), ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրներից Հայաստան կուղարկվեն կոնկրետ ռազմական կոնտինգենտներ, կամ այն ​​երկրներից, որոնք ենթարկվում են ՆԱՏՕ-ին և լիովին կախված են կամ Հյուսիսատլանտյան դաշինքից, կամ ուղղակիորեն ԱՄՆ-ից ու Անգլիայից, որոնք (սիոնիստական ​​Իսրայելի հետ միասին) հանդիսանում են մեր մոլորակի խաղաղության և կայունության հիմնական սպառնալիքները։ Որոնք, ընդգծում ենք, հանդիսանում են ինչպես ինքնիշխան, այնպես էլ անկախ երկրների (Հարավսլավիա, Աֆղանստան, Իրաք, Սիրիա և այլն) դեմ ուղղակի անթաքույց ագրեսիայի հիմնական նախաձեռնողներն ու կազմակերպիչները, ինչպես նաև տխրահռչակ «պրոքսի պատերազմները», որոնք արտահայտված են «ահաբեկչական ագրեսիաներով» այնպիսի խմբերի կողմից, ինչպիսիք են Ալ-Քաիդան կամ ԻՊ-ը, ինչպես նաև «գունավոր հեղափոխությունների» տեսքով, այսինքն՝ այսպես կոչված. փողոցային հեղաշրջումներ (Հարավսլավիա, Վրաստան, Ղրղզստան, Ուկրաինա, Հայաստան և այլն): Հաշվի առնենք նաև, որ նման փողոցային հեղաշրջումների հիմնական «հրաձիգները» ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրներն են, և Ռուսաստանի, Բելառուսի, Իրանի, Չինաստանի հատուկ ծառայությունները քաջատեղյակ են բոլոր այն «նրբություններին», թե ինչպես են ՆԱՏՕ-ի անդամ ֆաշիստական ​​պետությունները փորձում տիրանալ ողջ աշխարհին.

Թե ինչու է ՆԱՏՕ-ն ֆաշիստական, մարդատյաց պետությունների կազմակերպություն, պարզորոշ երևում է այսօրվա Ուկրաինայում: Բերենք ընդամենը մեկ օրինակ, նույնիսկ եթե այն դուրս է մեր նյութի թեմայի շրջանակներից։ Նոյեմբերի 21-ին արևմտյան լրատվամիջոցները հաղորդագրություններ տարածեցին Նոր Զելանդիայից ժամանած ինչ-որ լրագրող Թոմ Մատչի հղումներով։ «Սա հիմար կատակ է», – հայտարարեց  այս մարդը, երբ Խերսոնի մերձակայքում Ուկրաինայի զինված ուժերի տանկի վրա նացիստական ​​արծվով սև դրոշ տեսավ: Լրագրող Մատչը անմիջապես հասկացավ, որ սա նացիստական ​​խորհրդանիշ է, բայց մինչ այժմ չի կարող հավատալ, որ նացիստները ծառայում են Ուկրաինայի զինված ուժերում։ «Պետք է ասեմ, որ առաջին անգամ եմ նման բան տեսնում Ուկրաինայի զինված ուժերում։ Անօգուտ և հիմար ժեստ. Ուկրաինայի զինված ուժերի զինվորների մեջ ես տեսա լիակատար համաձայնություն կատարվածի հետ։ Իբր նացիստական ​​խորհրդանիշի ցուցադրումը Ուկրաինայի զինված ուժերում ոչ մեկին չի անհանգստացնում»,- սոցցանցերում զարմանում է միստր Մատչը։ Որպեսզի ամեն ինչ պարզ լինի, նշեմ, որ Թոմ Մատչը 2022 թվականի սկզբից ճանապարհորդում է ուկրաինական զինյալների հետ տարբեր ճակատներով։ Նորզելանդացու դրական վերաբերմունքը Կիևի ռեժիմին ավելի վաղ ցույց էին տալիս նրա նյութերի վերնագրերը։ Օրինակ՝ «Խարկովի ավերակներում ատելություն է ապրում Ռուսաստանի հանդեպ», «Ուկրաինայի վիրավոր խաղաղ բնակիչները պատրաստ են պայքարել մինչև վերջ», «Խերսոնի ուկրաինացիները հայտնում են ռուսական վայրագությունների մասին»… Ցանկանալով ցույց տալ ռուսական բանակի «վայրագությունները», Մատչը Կիևի ռեժիմին լսելով, զրպարտել է ռուս զինվորներին։ Բացառությամբ, երբ օգոստոսի վերջին Մատչը Նիկոլաևի մերձակայքում արված իր առաջին զեկույցում Կիևի պատերազմը Ռուսաստանի դեմ անվանեց «փակուղի պատերազմ»: Եվ ահա Մատչը «անսպասելի» տեսավ ուկրոնացիզմը Ուկրաինայի զինված ուժերում՝ որպես ռազմական լրագրող աշխատելով Ուկրաինայի զինված ուժերի տանկային ստորաբաժանումում, որը գործում է Սնիգիրևկա քաղաքի տարածքում (Նիկոլաևի շրջան, Խերսոնից 55 կմ հյուսիս-արևելք): Հոկտեմբերին և նոյեմբերի սկզբին Սնիգիրևկան պահվում էր ռուսական բանակի կողմից, նոյեմբերի 10-ին ռուսական զորքերը նահանջեցին քաղաքից: Ուկրաինական կողմից Սնիգիրևկա առաջինը մտել է Ուկրաինայի Զինված ուժերի 131-րդ առանձին հետախուզական գումարտակը։ Հետախուզական գումարտակի սերժանտ Անդրեյ Օրլովը քաղաքային վարչակազմի շենքից գցել է Ռուսաստանի դրոշը, բարձրացրել Ուկրաինայի դրոշը, ինչի համար հետագայում ստացել է Ուկրաինայի հերոսի կոչում։ Եվ այս «բանակին» աջակցում է ոչ միայն ՆԱՏՕ-ի ողջ դաշինքը՝ ՆԱՏՕ-ի զինվորականները, հագնելով ուկրաինական բանակի հագուստ՝ նրանք բացահայտորեն մասնակցում են Ռուսաստանի, ԼԺՀ-ի և ԴԺՀ-ի զինվորականների դեմ մարտերին։ Նորզելանդացի Թոմ Մատչը, որը նույնպես ատում է Ռուսաստանին և նրա դաշնակիցներին, իրականում վկայում է, որ Ուկրաինան և նրա զինվորականները ֆաշիստներ են։ Այսպիսով, ինչ որակում տալ նրան, որն ակտիվորեն օգնում է ֆաշիստներին և պայքարում է ֆաշիստների կողմից: Այսինքն՝ Արևմուտք, ՆԱՏՕ-ի դաշինք։ Ճիշտ է, սա ֆաշիստական ​​ռազմական դաշինք է: Այդ դեպքում ո՞ւմ են Անդրկովկաս հրավիրում հայաստանյան արևմտամետները։ Ճիշտ է՝ հայկական անուն-ազգանուններով դավաճանները հանրապետություն են հրավիրում ֆաշիստական ​​դաշինքին, ֆաշիստ զինվորականներին։

Եվ այս հանգամանքը խոսում է այն մասին, որ սպառնալիքներ են առաջանալու, իհարկե, առաջին հերթին տարածաշրջանի այն երկրների համար, որոնք, ըստ էության, արդեն հակադրվում են ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրներին, բայց առայժմ «պրոքսի պատերազմի» տեսքով։ Սակայն դա (Ռուսաստանի և Իրանի համար) սկսվել է ոչ թե Ուկրաինայից և ոչ թե Անդրկովկասից, այլ Մերձավոր Արևելքից՝ Իրաքից և Սիրիայից։ Այսինքն՝ առնվազն 2015 թվականից, իսկ Իրանի համար՝ ավելի վաղ՝ 2012 թվականից, երբ Իրանը օգնության հասավ Սիրիային՝ «ահաբեկչական ագրեսիան» հետ մղելու հարցում։ Հենց այնպես չենք ընդգծում, որ նախևառաջ Ռուսաստանի և Իրանի համար կսկսվեն խնդիրներ, եթե ոչ ուղղակի սպառնալիքներ՝ Հայաստանում ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների (նույնիսկ ՄԱԿ-ի կամ ԵԱՀԿ դրոշի ներքո) զինվորականների հայտնվելու դեպքում։ Մեր տրամաբանությունը հասկանալու համար բավական է նայել թե Ռուսաստանի, թե Իրանի և ՆԱՏՕ-ի երկրների լարված հարաբերություններին։ Ընդ որում, դրա պատճառն ամենևին էլ Ուկրաինան չէ և ոչ էլ Ռուսաստանի և Իրանի (Չինաստանի հետ «ստվերում») դաշինքը Մերձավոր Արևելքում։ Ո՛չ, պատճառն այն է, որ Արևմուտքը «ժողովրդավարական խաչակրաց արշավանք» է մղում, ինչպես դա անվանեց ԱՄՆ վերջին նախագահներից մեկը, և մասնավորապես՝ Ռուսաստանի, Իրանի և Չինաստանի դեմ։ Հիշեցնում ենք, որ այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում հիմա, անվանում ենք բացառապես Քաղաքակրթական պատերազմ, որը Մոսկվայի, Թեհրանի և Պեկինի դեմ սանձազերծվել է Չարի ուժերի կողմից, այսինքն՝ Արևմուտքի:  Արևմուտքի նորագույն «խաչակիրների» համար կարևոր է ոչնչացնել բոլոր այն երկրները, որոնք ոչ միայն դեմ են Չարի ուժերին, այլև վտանգ են ներկայացնում իրենց Քաղաքակրթական օրենսգրքի պատճառով, որը չի ընդունում ժամանակակից «արևմտյան չափանիշներն ու արժեքները»:

Ինչպիսի՞ սպառնալիքներ կլինեն ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրներից Ռուսաստանի և Իրանի նկատմամբ, նույնիսկ նպատակահարմար չէ ենթադրություններ անել։ Պարզ է, որ նրանք Հայաստանը դարձնելու են իրենց ռազմաքաղաքական ու դիվերսիոն կամուրջը։ Հաշվի առնելով այն, որ հարևան Վրաստանը և կեղծ-ադրբեջանը (մենք պնդում ենք, որ նախկին «Ադրբեջանական ԽՍՀ»-ն չունի որևէ պատմական, քաղաքական և աշխարհագրական իրավունք «Ադրբեջան» կոչվելու, քանի որ իսկական, իրական Ադրբեջանը/Օզարբոժանը միայն և միայն Իրանի հյուսիսային նահանգները) ուղղակի արբանյակներ են և Արևմուտքի և Իսրայելի գաղութները, ապա նրանց համար սպառնալիք չի լինի ՆԱՏՕ-ի զորքերի հայտնվելը Հայաստանում։ Արևմուտքի/ՆԱՏՕ-ի այս երկու նորագույն գաղութներն արդեն օկուպացված են։ Դե, սրան կավելանա նաև ՆԱՏՕ-ի և Հայաստանի իրական օկուպացիան՝ ի՞նչ կլինի կամ կարող է սպառնալ Վրաստանին և կեղծ Ադրբեջանին։ Ոչինչ։ Ոմանք կարող են կասկածի տակ դնել մեր այն պնդումը, որ ոչ միայն Վրաստանը, այլև Բաքուն ՆԱՏՕ-ի հավատարիմ «ենթական» է։ Դրա համար տեղեկացնում ենք, որ նոյեմբերի 21-ին, այսինքն՝ Ռուսաստանի և Իրանի Արևմուտքի հետ սրված առճակատման պայմաններում, Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության և Հյուսիսատլանտյան դաշինքի միջև 2022 թվականի Անհատական ​​գործընկերության համագործակցության ծրագրի շրջանակներում Բաքվում մեկնարկել են «ՆԱՏՕ-ի օրերը», և այս մասին հայտարարել է կեղծ-ադրբեջանի պաշտպանության նախարարությունը։ Իսկ ավելի վաղ նաև հաղորդվել էր, որ ՆԱՏՕ-ի միացյալ ուժերի հրամանատարության շարժական ուսումնական խումբը, որի կենտրոնակայանը գտնվում է Նիդեռլանդների Բրունսումում, կեղծ -ադրբեջանի ռազմական կառավարման ինստիտուտում անցկացրել է «ՆԱՏՕ-ի առաքելությունների գնահատում օպերատիվ մակարդակում» ուսումնական դասընթաց։ Վերջապես, Բաքուն բացահայտ հակառուսական և ուկրաինամետ է տրամադրված: Այսինքն՝ արևմտամետ, ՆԱՏՕ-ի կողմնակից։

Իսկ թե ՆԱՏՕ-ն ինչ հակառուսական ու հակաիրանական գործողություններ  կիրականացնի, թեկուզ «ՄԱԿ-ի խաղաղապահ կոնտինգենտի» դրոշի ներքո, կոնկրետ Հայաստանի տարածքից, չեն կարող ասել: Ամեն ինչ հնարավոր է։

Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ նույն Ուկրաինայում ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների «գիտնականները» մասնակցել են ուկրաինական 40-ից ավելի կենսաբանական լաբորատորիաներում կենսազենքի որոշ ձևերի գաղտնի մշակմանը, և որ կենսալաբորատորիաները գտնվում են ԱՄՆ Պենտագոնի «հովանու ներքո», որոնցից կան Վրաստանում, Հայաստանում, կեղծ –ադրբեջանում, նույնպես կարելի է ակնկալել, որ ՆԱՏՕ-ի բլոկի զինվորականները նույնպես ներգրավված կլինեն ռազմակենսաբանական ահաբեկչության մեջ՝ ուղղված թե՛ Իրանի, թե՛ Ռուսաստանի դեմ։ Իսկ ինչո՞ւ պետք է բացառենք ճակատագրական հնարավորությունը, որ ՆԱՏՕ-ն ցանկանա ուղղակի անթաքույց կամ քողարկված ռազմական գործողություններ սկսել Անդրկովկասի (ներառյալ Հայաստանի) տարածքից՝ Իրանի, թե Ռուսաստանի դեմ։ Ոչ ոք իրավունք չունի դա բացառել։ ՆԱՏՕ-ին ընդհանրապես չի հետաքրքրում, թե այս դեպքում ինչ կլինի հայերի, վրացիների և կովկասյան թաթարների հետ, և ապացույց, որ Արևմուտքը թքելու է մեր տարածաշրջանի բնակչության կյանքի ու անվտանգության վրա, դա Ուկրաինան Ռուսաստանի և ռուս ազգի դեմ ցատկահարթակի վերածելու ողջ պատմությունն է՝ սկսած 2014թ.-ից:

Սկզբունքորեն, ՆԱՏՕ-ի զինվորականներն արդեն Անդրկովկասում են, և կարևոր չէ, թե կոնկրետ որ «պիտակով» են նրանք մտել այստեղ։ Խոսքը մի խումբ թուրք զինծառայողների մասին է, որոնց տարածաշրջան է թողել… հենց Ռուսաստանը։ Ինչպես համոզված ենք, դրանով իսկ ստեղծելով իր համար անլուծելի խնդիր, որովհետև թուրքերը Արևմուտքի և Իսրայելի ամենահավատարիմ շներն են, ՆԱՏՕ-ի և Արևմուտքի բոլոր ագրեսիվ շրջանակների ամենահավատարիմ շները, ինչը 2012 թվականից ի վեր բազմիցս ապացուցվել է Իրաքում ու Սիրիայում։ Թուրքական բանակի փաստացի ներկայությունը Հայաստանի Հանրապետության օկուպացված հատվածում արդեն իսկ սպառնալիք է առնվազն հայ ժողովրդի կյանքին ու անվտանգությանը, բայց նաև սպառնալիք է Իրանի և Ռուսաստանի անվտանգությանն ու տարածքային ամբողջականությանը, անկախ նրանից, թե ով և որքան է հերքում է մեր պնդումը: Պարզապես իրանցիներն ու ռուսները պետք է լավ հիշեն սեփական պատմությունը և նկատի ունենան, թե Իրանն ու Ռուսաստանը առնվազն վեց դար քանի պատերազմ են մղել ագրեսիվ և էքսպանսիոնիստ Թուրքիայի դեմ: Եվ նաև երբեք մի մոռացեք. 21-րդ դարում Թուրքիան և թուրքերը մնում են ՆԱՏՕ-ի (Արևմուտքի) և սիոնիզմի ամենահավատարիմ ծառաներն ու պահապանները։

Մենք կարծում ենք, որ կարիք չկա անվերջ մանրամասնել, թե կոնկրետ ինչ սպառնալիքներ են կապված այն բանի հետ, որ ՆԱՏՕ-ի զորքերը ԱՐԴԵՆ ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆՈՒՄ են, և այն, որ հակահայկական Փաշինյանի ռեժիմի հանցավոր գործողությունների դեպքում ՆԱՏՕ-ի զորքերի ներկայությունը տարածաշրջանում կարող է մեծանալ և ինստիտուցիոնալացվել։ Վրաստանի ու Բաքվի ֆաշիստական ​​ռեժիմն արդեն իսկ ստորադաս դաշնակիցներն են ոչ միայն Թուրքիայի, այլև ՆԱՏՕ-ի։ Ոչ թե մեր, այլ Իրանի ու Ռուսաստանի բարձրագույն իշխանությունների գործն է եզրակացություններ անել։

Կան, իհարկե, ռիսկեր և սպառնալիքներ Հայաստանի, Վրաստանի և կեղծ-ադրբեջանի համար։ Բայց սրանք երկրորդական սպառնալիքներ են։ Դրանք ակտուալ կդառնան, եթե Իրանն ու Ռուսաստանը ինքնուրույն որոշումներ կայացնեն Անդրկովկասում ՆԱՏՕ-ի ուժերին հակազդելու համար։ Ռումբերն ու հրթիռները, ինչպես գիտեք, առանձնապես բծախնդիր չեն, հատկապես, եթե ՆԱՏՕ-ի «ուկրաինական մարտավարությունը» կիրառվի նաև Անդրկովկասում, այսինքն՝ երբ մարտական ​​դիրքերը և այլ ռազմական օբյեկտներ կտեղակայվեն անմիջապես բնակեցված վայրերում, անպաշտպան խաղաղ բնակչության շրջանում։ ՆԱՏՕ-ի դեմ պատասխան գործողությունները, լինի դա Իրանի, թե Ռուսաստանի կողմից, անշուշտ մահացու վնաս կհասցնեն Անդրկովկասի բոլոր հանրապետությունների բնակչությանն ու ենթակառուցվածքներին։ Իսկ պատասխան գործողություններ անպայման կլինեն, դրանք ըստ էության անխուսափելի են՝ հաշվի առնելով Ուկրաինայում իրադարձությունների զարգացումը և Իրանի բազմիցս զգուշացումները ողջ Արևմուտքին։

Սերգեյ Շաքարյանց

Армения, НАТО, ОДКБ, Россия, США, агентура, прозападники, Закавказье, Иран, Турция, Израиль, Грузия, лже-азербаджан, жизнь, безопасность, население, Украина, «цветные революции», СВО, ООН, ОБСЕ, livenews.am, ՆԱՏՕ, Արևմուտք, Եվրոպա, տարածաշրջան, Հայաստան, Ադրբեջան, Թուրքիա