1972 թ. հրատարակված ադրբեջանական պատմության դասագիրքը Արցախը համարում է հայկական հող
Ձեր առջև Ադրբեջանի պատմության դպրոցական դասագիրք է 7-8-րդ դասարանների աշակերտների համար: Դասագիրքը հրատարակվել է Ադրբեջանական ԽՍՀ կրթության նախարարության կողմից 1972 թվականին:
Այս դասագիրքը վառ օրինակն է այն պատմության, որը ճանաչվել է Ադրբեջանում նախքան 1980-ականներին կեղծարարության պետական քաղաքականության սկիզբը։
Եվ ահա թե ինչ ենք կարդում այս դասագրքում, ահա հատվածներ.
- Ղարաբաղը և Միլ տափաստանը հին ժամանակներում եղել են հայկական հողեր և գտնվել են հայոց թագավորների վերահսկողության տակ։
- Չնայած կովկասյան Ալբանիան ընդունեց քրիստոնեությունը, սակայն իրենք՝ ալբանացիները, մեծ մասամբ, չդարձան քրիստոնյա, այլ շարունակեցին հեթանոս մնալ մինչև 7-րդ դարում իսլամի ընդունումը։ Ի տարբերություն այն տարածքների, որոնք գտնվում էին հայոց թագավորների տիրապետության տակ և որտեղ ապրում էին հայերը՝ Լեռնային Ղարաբաղը և մասամբ՝ Քուռի մոտ գտնվող հարթավայրը։
- Հայերենի ղարաբաղյան բարբառը ձևավորվել է 2 հազար տարի առաջ։
- Հայաստանի և Ալբանիայի սահմանն անցնում էր Կուր գետով։
- 2 հազար տարի առաջ ժամանակակից Երևանի կողքին կար Հայաստանի մայրաքաղաքը՝ Արտաշատ քաղաքը, որտեղ հայերը կռվում էին հռոմեացիների դեմ, իսկ վրացիներն ու ալբանացիները հայերի դաշնակիցներն էին։
Ադրբեջանի պատմության դասագրքերը, որոնք տպագրվել են մինչև 1980-ականների կեղծարար քաղաքականության սկիզբը, գործնականում ոչինչ չէին հերքում այն, ինչը մենք այսօր ադրբեջանցիների հետ ինտերնետային վեճերում պատմում և ապացուցում ենք ստերով զոմբիացված ժամանակակից երիտասարդներին։ Ժամանակակից ադրբեջանցիները վստահ են, որ «Արցախ» տերմինը հայերը ստեղծել են 1990-ականներին։ Բայց մենք տեսնում ենք, որ «Արցախ» եզրույթը, Լեռնային Ղարաբաղ է նշանակում, հանդիպում է 1972 թվականին հրատարակված Ադրբեջանի պատմության դպրոցական դասագրքում։
Թող ժամանակակից ադրբեջանցիները կարդան այս գրքերը, որոնց հիման վրա իրենց տատիկներն ու պապիկները սովորել են դպրոցում։
Ավետիք Պիվազյանի ֆեյսբուքյան էջից
