ԱՄՆ կենսալաբորատորիաները՝ մարդկության գոյության սպառնալիք (1-ին մաս)
Այսօր ամբողջ աշխարհը գիտի, որ 2022 թվականի փետրվարի վերջին սկսված նեոֆաշիստական Ուկրաինայի ապառազմականացման և ապաազգայնացման համար Ռուսաստանի հատուկ ռազմական գործողությունը նոր հետաքրքրություն է առաջացրել, թե ինչով են զբաղվում ԱՄՆ Պենտագոնի ամերիկյան ռազմական մասնագետները այսպես կոչված նախկին «Ուկրաինական ԽՍՀ» տարածքում գտնվող հսկայական թվով ռազմական կենսալաբորատորիաներում։ Ավելին, մինչև վերջերս քչերը գիտեին, թե այս կենսալաբորատորիաներից քանիսն են օգտագործում ամերիկացիները, և, ամենակարևորը, ի՞նչ նպատակով. չէ՞ որ և՛ նեոֆաշիստական Կիևի իշխանությունները, և՛ ԱՄՆ Պետդեպարտամենտը երկար տարիներ վստահեցնում էին, որ այդ կենսալաբորատորիաների գործունեությունը, ինչպես նաև այս հաստատություններում ամերիկացի փորձագետների և այլ «մասնագետների» «աշխատանքը» գրեթե «ամբողջ աշխարհի բարօրության» և «բնակչության առողջության պաշտպանության» համար է։ Բայց ահա պարադոքսը. քանի դեռ այս մասին չէր հայտարարել ՌԴ Պետդումայի պատգամավոր, ՌԴ կոմունիստական կուսակցության 1-ին քարտուղար Գ. Զյուգանովը, քչերը կմտածեին, որ Ուկրաինայում ամերիկացիներն ունեն 46 կենսաբանական լաբորատորիաներ, իսկ իրականում` ԱՄՆ ռազմական կենսաբանական բազաներ: Եվ այս ամենը մասամբ գտնվում է Ռուսաստանի արտաքին սահմանների մոտ՝ արևմտյան ուղղությամբ։
Երկրորդ տեղեկատվական «նրբերանգը», ինչը առիթ է տվել ռազմական գործողություններ սկսել ուկրաինացի ֆաշիստների դեմ, այն էր, որ աշխարհն իմացավ․․․ Ուկրաինայում ամերիկյան կենսալաբորատորիաների ամբողջ աշխատանքը համակարգվում և վերահսկվում է ոչ թե որևէ մեկի, այլ անձամբ ԱՄՆ գործող նախագահ Ջո Բայդենի որդու՝ Հանթեր Բայդենի կողմից։ Այս զույգը շատ բանով է հայտնի Ուկրաինայի հետ կապված՝ սկսած 2014 թվականի փետրվարին Կիևում տեղի ունեցած հեղաշրջումից։ Նրանք նաև Դոնբասի ռուս բնակչության դեմ պատերազմի նախաձեռնողներն են, նրանք ամերիկյան այն ընկերությունների ներկայացուցիչներ են, որոնք մշակել և արդյունահանում են թերթաքարային գազ աշխարհի տարբեր երկրներում, և հետևաբար պատերազմի հիմնական կիզակետը 2014 թ. «պտտվել» է Լիսիչանսկ, Սևերոդոնեցկ, Սլավյանսկ, Կրամատորսկ, Գորլովկա, Մակեևկա և այլն քաղաքների շուրջ: «Տարօրինակ կերպով» հենց այս տարածքն է մատնանշվել «ամերիկացի մասնագետների» կողմից որպես թերթաքարային գազ պարունակող պոտենցիալ հանքավայրեր։ Վերջապես, Ջո և Հանթեր Բայդենները գազի դուստր ձեռնարկության, բայց և կեղծ «Բուրիսմայի» «հիմնադիրներն» են, որը ստեղծվել է 2014 թվականին և միայն ԱՄՆ ներթափանցումը «լեգիտիմացնելու» համար։ Եվ, ըստ երևույթին, պատահական չէ այն փաստը, որ ԱՄՆ-ի բազմաթիվ կենսալաբորատորիաներ գործել են հենց Դոնբասի օկուպացված հատվածում. նույն «Ազովստալ» գործարանը Մարիուպոլում, «Ազոտ» գործարանը Սևերոդոնեցկում և այլն: Եվ հենց այս օբյեկտներն էին, որ նացիստները կատաղի կերպով պաշտպանում էին, ըստ երևույթին, ոչ միայն բազմաթիվ արևմտյան զինվորական վարձկանների, այլև կենսալաբորատորիաների «մասնագետներին» «քողարկելու» հրամանը կատարելով։
Հիմա շատերը (և միանգամայն իրավացիորեն) մատնանշում են ԱՄՆ-ի հայտնի «կրակոտ հեղափոխականի»՝ Վիկտորյա Նուլանդի հայտնի հարցազրույցը, որում նա անկեղծորեն խոստովանել է, որ, այո, իսկապես, Վաշինգտոնը «տնօրինում էր» Ուկրաինայում կենսաբանական լաբորատորիաները։ Կան նաև այլ բազմաթիվ «խոստովանություններ» արևմտյան քաղաքական գործիչների և «մասնագետների» կողմից, օրինակ՝ Անգլիայից։ Բայց ինչն է կտրուկ փոխվել, որ Նուլանդը և Արևմուտքի այլ ներկայացուցիչներ 2022 թվականին սկսեցին բացահայտ ընդունել իրենց մասնակցությունը Ուկրաինայում կենսաբանական լաբորատորիաների անօրինական, հանցավոր գործունեությանը: Ո՞վ աշխարհում տեղեկացված անձանցից՝ քաղաքական գործիչներից և հատուկ ծառայությունների ներկայացուցիչներից, չգիտեր կամ «չէր կռահում», որ ԱՄՆ-ը գործում է լկտի և ի վնաս մոլորակի բոլոր ժողովուրդների, չէ՞ որ նրանց կենսաբանական լաբորատորիաները սփռված են աշխարհով մեկ։ Ի վերջո, ամերիկացիները սկսել են ոչ թե Ուկրաինայից և նախկին Խորհրդային Միության հանրապետություններից, այլ Ասիայից, Աֆրիկայից, Լատինական Ամերիկայից։ Եվ հասկանալի է, թե ինչու աշխարհի այս շրջաններում գոյություն ունի տարբեր համաճարակների, էպիզոոտիկների, հենց բնության մեջ վտանգավոր պաթոգենների գործնական «համաշխարհային մառան»: Իսկ թե ինչու ԽՍՀՄ նախկին հանրապետությունները դարձան ամերիկացի զինվորական կենսաբանների և մանրէաբանների ուշադրության և ուսումնասիրության առարկան, այլ պատմություն է. ամերիկացիները լավ գիտեին, որ ԽՍՀՄ կենսաբանները հիանալի ուսումնասիրել, արձանագրել և համակարգել են ամենավտանգավոր հարուցիչները: Իսկ նախկին Խորհրդային Միության հանրապետությունները, իհարկե, ԽՍՀՄ ինքնալուծարման պահից ԱՄՆ-ի համար դարձան գլխավոր օբյեկտ։ Եվ ոչ միայն Ուկրաինան, այլև Մերձբալթյան հանրապետությունները, Անդրկովկասը և Միջին Ասիան։ Անդրկովկաս և Միջին Ասիա, քանի որ սա, ի վերջո, Ասիա է, և ոչ թե Եվրոպա…
Մենք նույնիսկ չենք մեջբերի ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի խոսքերը, պարզապես ուզում ենք հիշել, թե ինչպես նա մի քանի տարի առաջ իր հրապարակային ելույթներից մեկում բացահայտ մեղադրեց Վաշինգտոնին այն բանի համար, որ այժմ հերիք չէ, որ Միացյալ Նահանգները թալանում կամ «գնում է» այս ամենավտանգավոր հարուցիչները նախկին ԽՍՀՄ հանրապետություններում, հիմա էլ ամերիկացի «մասնագետները» զբաղվում են մարդկային նյութի նմուշների ընտրությամբ, և հենց ռուս ազգի ներսից։ Եվ հանդգնությունն այն աստիճանի է հասել, որ մարդկային նյութի այս նմուշառումները գաղտնի և անօրինական իրականացվում են նույնիսկ Ռուսաստանի տարածքում։ Վ. Պուտինի հայտարարություններից որոշ ժամանակ անց Չինաստանի իշխանությունները ամերիկացիներին մեղադրեցին նույն հանցավոր գործունեության մեջ՝ թե՛ հենց Չինաստանում, թե՛ այլ երկրներում, որտեղ կա չինական մեծաթիվ համայնք։ Ինչի՞ մասին է ընդհանրապես խոսքը։ 10 տարի առաջ ամերիկամետ խամաճիկ երկրի՝ Ինդոնեզիայի իշխանությունները, մի շարք վտանգավոր համաճարակների բռնկումներից հետո, որոնք խլեցին կանանց և երեխաների կյանքեր, արգելեցին ամերիկյան կենսաբանական լաբորատորիաների գործունեությունը իրենց երկրի տարածքում։ Եվ հանկարծ, 2022 թվականի մայիսի 26-ին, այս տեղեկությունն ստացվեց Ինդոնեզիայից. Միացյալ Նահանգները Ինդոնեզիայում շարունակում է կենսաբանական հետազոտությունները ռազմական նպատակներով, չնայած ավելի քան 10 տարի առաջ Ջակարտայում NAMRU-2 կենսալաբորատորիան փակվել է, այս մասին «ՌԻԱ Նովոստի»-ին հայտնել է Սիտի Ֆադիլա Սուպարին, սրտաբան, որը 2004-2009 թթ․ աշխատել է իր երկրում որպես առողջապահության նախարար: «Ես չեմ կարող դա ապացուցել, բայց այն, ինչ ես կարդացել և լսել եմ, հետազոտական աշխատանքները դեռ շարունակվում են Ինդոնեզիայի հետազոտական ինստիտուտների և համալսարանների հետ համագործակցության տարբեր ձևերով: Կարծում եմ, որ կառավարությունը պետք է տեղյակ լինի այս մասին»,- ասել է նա: Քանի որ երբ Ռուսաստանը սկսեց հետաքննել ԱՄՆ-ի կենսաբանական հետազոտություններն Ուկրաինայում, նմանատիպ կասկածներ առաջացան աշխարհի այլ մասերում, ներառյալ Ինդոնեզիան, որը ԱՄՆ նախկին դեսպան Քեմերոն Հյումը ժամանակին անվանեց «վարակիչ հիվանդությունների առաջացման ջրամբար»…
Նկատելի է ամերիկացիների ցինիզմը, այնպես չէ՞:
Այնպես որ, ո՞ւմ են պետք Վ. Նուլանդի կամ Արևմուտքից մեկ ուրիշի կողմից աշխարհին արված «խոստովանությունները»։ Ի վերջո, կային բազմաթիվ վերլուծական և տեղեկատվական հոդվածներ տարբեր երկրներում, ոչ թե մեկ-երկու հարցազրույց տարբեր երկրների մասնագետների հետ։ Ի վերջո, եղան բազմաթիվ հայտարարություններ Ռուսաստանի ԱԳՆ-ի և Պաշտպանության նախարարության կողմից, մասնավորապես, ԱՄՆ Պենտագոնի կենսալաբորատորիաների մասին՝ նույն նախկին ԽՍՀՄ հանրապետություններում։ Մենք ավելի քան վստահ ենք, որ ՌԴ ԱԳՆ-ի և ՊՆ-ի հայտարարությունները շատ հիմնավոր վկայություն են, որ ԱՄՆ-ը հանցավոր կենսաբանական պատերազմ է վարել ողջ մարդկության դեմ։ Սա, ըստ երևույթին, հենց «պրոքսի պատերազմների» տեսակներից մեկն է, որը վարում են ամերիկացիները թե՛ Ռուսաստանի Դաշնության, թե՛ Իրանի և Չինաստանի դեմ։ Հիշենք թեկուզ Դ. Թրամփի ամերիկյան վարչակազմի «աղմուկը», որին վերադարձավ նաև նախագահ Բայդենի վարչակազմը՝ տխրահռչակ «կորոնավիրուսի» շուրջ, բոլորը գիտեն նաև, որ, համենայնդեպս, Չինաստանի իշխանությունները մեղադրել են Միացյալ Նահանգներին «կորոնավիրուսը գործարկելու» մեջ: Բայց արդեն բավականաչափ հայտարարություններ կան, այդ թվում՝ բժիշկների և կենսաբանների կողմից, որ «կորոնավիրուսը» բառացիորեն աճեցվել է լաբորատոր պայմաններում։ Իսկ ո՞վ գիտի, ո՞ր կենսաբանական լաբորատորիայում, այդ 46-ից մեկո՞ւմ, որ գործում էին Ուկրաինայում, թե Անդրկովկասի կենսաբանական լաբորատորիաներում։ Իսկ այստեղ՝ գրեթե ամենուր, կան ԱՄՆ Պենտագոնի կենսալաբորատորիաներ՝ Վրաստանում, Հայաստանում, կեղծ-ադրբեջանում: Ամերիկյան կենսաբանական լաբորատորիաներ չկան, միայն, ըստ երևույթին, Աբխազիայում և Հարավային Օսիայում։ Ի՞նչ իրավիճակ է Արցախի Հանրապետությունում, հատկապես այս հանրապետության տարածքի 70%-ից ավելի օկուպացիայից հետո, չենք կարող ասել…
Տողերիս հեղինակը դեռ 2018 թվականին քննադատելով Հայաստանի ամերիկամետ իշխանությունների՝ «Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում խնդիրների բացակայության» պարծենկոտ հայտարարությունները, իր նյութում հստակ գրել է, թե ինչ խնդիր է տեսնում հենց Ռուսաստանի Դաշնությունը։ Մոսկվան ամեն ինչ հայտարարեց ծայրահեղ հրապարակային և պաշտոնապես։ 2018 թվականի հունիսի 10-11-ը Ալմաթիում կայացել են ԱՊՀ անդամ երկրների արտգործնախարարների խորհրդի նիստերը, որոնց ընթացքում ՌԴ ԱԳՆ ղեկավար Ս. Լավրովը մի շարք սուր հարցեր է ուղղել ՀԱՊԿ-ում իր դաշնակիցներին՝ այն ժամանակ՝ կոնկրետ Ղազախստանին ու Հայաստանին, թեև դա ակնհայտորեն վերաբերում էր նաև Տաջիկստանին ու Ղրղզստանին, ԱՊՀ անդամ մյուս երկրներին և, ընդհանրապես, հետխորհրդային հանրապետություններին։ Նրանց հետ, ըստ երևույթին, խոսակցությունը «առանձին» է լինելու։ Հնարավոր է՝ այնպիսի «զրույց», որն այժմ տարվում է ֆաշիստական Ուկրաինայի հետ։ 2018 թվականի ամռանը խոսքը դեպի Աֆղանստան «հատուկ բեռների» տարանցման մասին էր, Աֆղանստանից Ղազախստանի տարածքով՝ ամերիկացիներին Կասպից ծովի Կուրիկ և Ակտաու նավահանգիստների ենթակառուցվածքների տրամադրմամբ։ Այս պայմանավորվածությունը Վաշինգտոնի և Աստանայի միջև ձեռք է բերվել դեռ 2017 թվականին և պաշտոնապես արձանագրվել է Ղազախստանի այն ժամանակվա նախագահ Ն. Նազարբաևի կողմից 2018 թվականի հունվարին ԱՄՆ կատարած այցի ժամանակ։ Մարտին Ղազախստանի խորհրդարանը հավանություն է տվել ԱՄՆ-ի հետ միջկառավարական համաձայնագրում ԱՄՆ-ի «հատուկ բեռների» երկաթուղային տարանցումը Աֆղանստան՝ օգտագործելով Ղազախստանի կասպյան երկու նավահանգիստները ամերիկացիների կողմից, իսկ մայիսին այդ փոփոխությունները հաստատվել են Նազարբաևի կողմից։ Վաշինգտոնը սկսել է այլընտրանքային ուղիներ փնտրել Աֆղանստան «հատուկ բեռներ» հասցնելու համար Պակիստանի հետ հակամարտությունից հետո, որի տարածքով նախկինում անցնում էր «հատուկ բեռների» առաքման տարանցիկ ճանապարհը։ ԱՄՆ նախագահ Դ. Թրամփը, վիճելով պաշտոնական Իսլամաբադի հետ, մեղադրել է նրան ահաբեկչության մեղսակցության, դաշնակցային պարտավորությունները չկատարելու մեջ և սառեցրել Պակիստանին օգնության բոլոր ծրագրերը, ինչն էլ իր հերթին փակել է ամերիկյան բեռների տարանցումը։
«Կոմերսանտ» թերթի դիվանագիտական աղբյուրի փոխանցմամբ՝ Ղազախստանի պայմանավորվածությունները ԱՄՆ-ի հետ տհաճ անակնկալ է եղել Մոսկվայի համար։ Աստանան ոչ միայն չի խորհրդակցել Մոսկվայի հետ այդ հարցով, այլև չի էլ նեղվել Մոսկվային իր ծրագրերի մասին տեղեկացնելով, նշել է դիվանագետը։ Աստանան այս որոշումը կայացրել է՝ ելնելով այն փաստից, որ Ռուսաստանը նախկինում ԱՄՆ-ի տարանցումն էր ապահովում իր տարածքով, քանի դեռ այդ երկրների հարաբերությունները չէին վատթարացել։ Այնուամենայնիվ, ամերիկացիների կողմից Ղազախստանի ցամաքային և ծովային ենթակառուցվածքների օգտագործումը պայմաններ է ստեղծում ԱՄՆ բեռների փոխադրման հատուկ երթուղու համար և ամերիկացիների հայտնվելը Կենտրոնական Ասիայում՝ Չինաստանի և Ռուսաստանի հյուսիսարևմտյան սահմանի մոտ, որը, իհարկե, լարել է և շարունակում է լարել երկու կողմերին։ Ղազախստանի արտաքին գործերի նախարար Կ. Աբդրահմանովը «երդվելով հավաստիացրել է» Լավրովին, որ իրենց մոտ զինվորական համազգեստով ոչ մի ամերիկացի չի հայտնվի, կարծես թե Ղազախստանի տարածքում «քաղաքացիական հագուստով» ամերիկացիների հայտնվելը Մոսկվայում կամ Պեկինում ինչ-որ մեկին կուրախացնի։ Մինչդեռ նույն թվականին ռուս գրող Արսեն Լևոնյանն իր «Ահաբեկչության տարածման նոր օջախներ՝ ոչ միայն Ասիա, այլև Ուկրաինա» հոդվածում այս առնչությամբ ուշադրություն է հրավիրել մեկ այլ տհաճ ասպեկտի, մեզ թվում է, ոչ միայն Ռուսաստանի, այլև Հայաստանի համար։ Նրա կարծիքով, «ԱՊՀ անդամ առնվազն երկու երկրներ արդեն ներգրավված են կամ կներգրավվեն Իսլամական պետությունից (կազմակերպություն, որի գործունեությունն արգելված է Ռուսաստանի Դաշնությունում) ավազակների տեղափոխմանը։ Փաստն այն է, որ մի քանի տարի առաջ ԱՄՆ-ը կեղծ-ադրբեջանի հետ կնքեց այսպես կոչված «բաց երկնքի» պայմանագիրը։ Եվ հիմա նրանք ամբողջովին օգտագործում են այս հանրապետության օդանավակայանները՝ իբր Աֆղանստանում ՆԱՏՕ-ի զորքերի տեղափոխման և անհրաժեշտ ենթակառուցվածքների համար։ Հենց Աֆղանստանում, որտեղ 2018 թվականի մի քանի ամիսների ընթացքում Սիրիայից և Իրաքից տեղափոխվեցին ահաբեկչական գրոհայիններ։
Խաղանիշն (фишка) այն է, որ մի երկիր, որը ստորագրել է «բաց երկնքի» համաձայնագիր ամերիկացիների հետ, իրավունք չունի ստուգել ԱՄՆ ռազմական տրանսպորտը և նույնիսկ քաղաքացիական ինքնաթիռները, որոնք վայրէջք են կատարում իր օդանավակայաններում: Եվ այն բանից հետո, երբ Ղազախստանը համաձայնագիր ստորագրեց ԱՄՆ-ի հետ, որ ամերիկացիները կարող են ազատորեն օգտվել Կասպից ծովում գտնվող ղազախական երկու նավահանգիստներից, իրավիճակը դարձավ սպառնալի։ Նկատի ունենալով, որ վահաբիստներին և օտարերկրյա վարձկաններին փրկելու գործում ԱՄՆ-ինն է գլխավոր դերը, և հաշվի առնելով, որ Բաքվում ամերիկյան ինքնաթիռները չեն ստուգվում, և որ ԱՄՆ-ը երկու ամբողջ ծովային նավահանգիստ է ստացել Ղազախստանում, ահաբեկչության հետագա տարածման հնարավոր ալիքների աշխարհագրության խճանկարն ավելի քան պարզ է՝ դա և՛ Անդրկովկասն է, և՛ Ռուսաստանը։
Ղազախստանի իշխանությունների պահվածքն ու շինծու տարակուսանքը, իհարկե, ոչ այլ ինչ է, քան կեղտոտ խաղ «դեմքի լավ արտահայտության» փորձով։ Նազարբաևը չէր կարող չիմանալ, ներկայիս նախագահ Կ. Տոկաևը չի կարող չիմանալ, ինչ են ասում իսլամիստ ավազակներին ԱՄՆ-ի օգնության մասին Իրանում, Ռուսաստանում և նույնիսկ Չինաստանում։ Սա առավել ևս զարմանալի է, քանի որ Ղազախստանը, աջ ու ձախ, իրեն գովազդում է որպես Ռուսաստանի և ԱՊՀ անդամ բոլոր երկրների բարեկամ և դաշնակից։ Բայց եթե ամեն ինչ սահմանափակվեր միայն մոլորակի ասիական մասով, գուցե իրավիճակը քիչ թե շատ վերահսկելի լիներ»։
Սերգեյ Շաքարյանց
