«Ղարաբաղ» կոմիտեի և ՀՀՇ-ի սև գործը շարունակեց քո իսկ աճեցրած, քո իսկ հոգեզավակը` Նիկոլը
ՀՀ նախկին ոչ բարով նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյան.
Ա ո՜ւ… Այն ո՞վ էր , որ հեռավոր 1988թ. գարնանը օպերայի հարթակից գոռում-գոչում էր (իհարկե ավելի գրագետ քան ներկա գոռացողը)` «Միացում», «Ղարաբաղը մերն է», «Պայքար, պայքար մինչև վերջ»:
Դուք այդ ո՞ր կամ ո՞ւմ վերջի մասին էիք գոռում…
Ո՞վ էր, որ գրավեց «Կռունկ»-ի հարթակը և ստեղծեց, այսպես կոչված, «Ղարաբաղ» կոմիտե և ՀՀՇ ամենայն հայոց աղետը, որոնց նպատակն այլ էր, և որոնց սև գործը շարունակեց քո իսկ աճեցրած, քո իսկ հոգեզավակը` Նիկոլ կոչվող «անհասկանալի գոյացությունը», իսկ ում խիղճը փոքր- ինչ արթնացավ, հավերժ լռեցրեցիր…
Գիտնական-գիտակի հռչակավոր միտքը` «տղա եք, պահեք»: Ձեր ստեղծած բանդան գնդակահարեց այդ տղաներին` որին Հայաստանում, որին Արցախում, որին թուրքի ձեռքով, որին թրքացած հայի, որին էլ թուրքի բայրակթարների տակ դիտավորությամբ կանգնեցնելով:
Հռչակավոր քաղաքական գործչի անհռչակ դատողությունը` «Հաղթող կողմը մեծահոգի է լինում»: «Մեծահոգի»-ն, ճշմարիտ»-ը (ինչպես մի ժամանակ ասում էր հոգեզավակդ) քաղաքական կատեգորիաններ չեն: Ի դեպ, հիմա տեսնո՞ւմ եք Ադրբեջանի մեծահոգությունը…
Ազգային պետության կայացման համար անհրաժետ է ազգային կրթություն (հոգևոր զարգացման համար) ու հզոր գիտություն և արդյունաբերություն (ֆիզիկական գոյության համար): Եվ այդ պատճառով քո չարաբաստիկ թագավորության հենց առաջին օրվանից քանդեցիր ու ավիրեցիր և դպրոցը, և գիտությունը, և արդյունաբերությունը, քանի որ անկիրթ ու սոված ժողովուրդը հեշտ կառավարելի է: Սակայն, հիշիր, «կատաղած ոչխարն» ամենավտանգավորն է…
Հեռանալդ հանկարծ «հերոսություն» չորակես: Դու ավելի էիր կառչած քո աթոռին, քան էս պիղծը, պարզապես ճար չունեիր…
Ի՜նչ լկտի ընտրակեղծիքներով վերընտրվեցիր…
Հիմա էլ հպարտանում ես քո նենգ ծրագրի իրականացմամբ:
Դուք ծախեցիք իմ Հայրենիքը` իմ Արցախն ու Հայաստան աշխարհը:
Ավելի լավ է` ՊԱՊԱՆՁՎԻՐ: Եվ մեկնդմիշտ:
Հիշիր, ԱՍՏՎԱԾ գոյություն ունի:
Անուշ Հովհաննիսյանի ֆեյսբուքյան էջից
