Կարին Տոնոյան

Եռաբլուրից նայում էի «գունագեղ» դրոններին ու հետո հայացքս իջեցնում տղաների շիրիմներին…..այդ դրոններով քանի կյանք կփրկեինք պատերազմում…..կասեք էլի՝ փող չկար…. Խիղճ

Ցավոք մենք չունենք այսօր անկախություն, որ մտածենք տոնի մասին, ուրեմն պիտի մտածենք այդ օրվա խորհրդի ու պատգամի մասին: Մարդու, ազգի

Նորից զոհ….. նորից կրակոցներ ու վիրավորներ….. սա պայմանավորված պատերազմի շարունակությունն է՝ ավելի դավադիր, ավելի անտանելի՝ «եղբայրական խաղաղության» զոհեր….. սա մեզ