«Իմ քայլ»

Երբ լսում ենք Պարգև Սրբազանի մասին, բոլորիս մտքում Ազատ ու Անկախ Արցախն է  գալիս։ Մարդ, ով դարձել է բոլորիս համար

Առաջին նկարում ժողովրդին տանում են պարտության, հանձնվելուն։ Հենց դա է խորհրդանշում վեր բարձրացրած երկու ձեռքերը` մենք հանձնվում ենք։ Երկրորդ նկարում

Ծնող կա` կնոջը ու երեխաներին Մոսկվա ֆռֆռալու ուղարկելով ա  ուրախանում, ծնող էլ կա` երեխայի դին վերջապես հայտնաբերելով… Ծնող կա` թուրքիայի

Նիկոլի տրամաբանությամբ… Եթե առաջնորդվենք դավաճան նիկոլի տրամաբանությամբ, ապա Շիրակի մարզում այս իշխանությունն ունի 50 աջակից: Քիչ առաջ շիրակցիները Ազատան գյուղի

Նկարում՝ կանաչ համազգեստով, ՊՊԾ նորանշանակ ղեկավարն է։ Անունը՝ Սարգիս, ազգանունը՝ կարծեմ, Յահյա-զադե։ Տեսախցիկը ֆիքսում է, որ նա ոտքով (թերևս իր

Թուրքի առջև ծնկածները իրենց «ֆեյքերի ՊՈԱԿ-ին» քսի են տվել ինձ վրա՝ իբրև թե հակասություն տեսնելով իմ 2019-ի ու այսօրվա դիրքորոշումների

Հայ ազգի թշնամի-մինյոնների մեքենաներին հավկիթներով հարվածելը խաղաղ անհնազանդության՝ լիարժեքորեն իրավաչափ դրսևորում է։ Բոլոր Շուշի հանձնողները Հայաստանում երբեք օր ու արև

Մի քանիսը կան «Իմ քայլի» պատգամավորների ու այլևայլ մեծ ու միջին պաշտոնյաների թվում, որոնց հետ ժամանակին անձնական հարաբերություն եմ ունեցել։

Այ այսպես էին իրենց պատմական հողերից հայերին տանում ու սպանում եղեռնի ժամանակ։  Շարքով, մի քանի զինվորների ուղղեկցությամբ։ Նույն ձև այսօր,