Հայաստանը Շվեյցարիայում կմասնակցի Ուկրաինայի հարցով «խաղաղության գագաթնաժողովին», ավելի ճիշտ, հակառուսական խառնաժողովին
Իսկ ո՞վ էր կասկածում…
Հայաստանի «անվտանգության խորհուրդ» կոչված պարազիտ կառույցի քարտուղար, Նիկոլ հայադավի ոհմակի կարկառուն ներկայացուցիչ Արմեն Գրիգորյանը վաղը՝ հունիսի 15-ին, կմեկնի Շվեյցարիա, որտեղ կմասնակցի Ուկրաինային նվիրված և, ըստ էության, հակառուսական ուղղվածություն ունեցող «խաղաղության գագաթնաժողովին»:
«Պարազիտ կառույցի», որովհետև ունենք Անվտանգության խորհուրդ, բայց չենք ունեցել ու չունենք անվտանգություն, ընդ որում, ոչ թե մեկ, այլ բազմաթիվ առումներով: Նույնը կարելի է ասել Հայաստանի «ազգային անվտանգության ծառայություն» կոչվածի վերաբերյալ, ի՞նչ է, Հայաստանում ազգային անվտանգությո՞ւն կա, ապահովվա՞ծ է մեր ազգային անվտանգությունը…
Շվեյցարիա այցից հետո Արմեն Գրիգորյանը, ԶԼՄ- ների հրապարակումների համաձայն, մեկնելու է Փարիզ, որը, նկատենք, հատկապես վերջին շրջանում հայտնի է իր հակառուսական թունդ քաղաքականությամբ, և այդ առումով փորձում կամ ձգտում է նույնիսկ, ինչպես ասում են, պապից (տվյալ դեպքում՝ ԱՄՆ- ից) ավելի կաթոլիկ երևալ:
Ուկրաինայի կամ Զելենսկու կողմից հրավիրված, ընդհանուր առմամբ, շուրջ 160 պետություններից և կազմակերպություններից շուրջ 90 երկիր գրանցել է իր մասնակցությունը Շվեյցարիայում Ուկրաինայի հարցով խաղաղության գագաթնաժողովին, սակայն բացառված չէ, որ վերջնարդյունքում մասնակիցների թիվը լինի 90- ից պակաս:
Համաժողովին, ԶԼՄ- ների տվյալներով, հրաժարվել են մասնակցել, օրինակ, Չինաստանը, Սաուդյան Արաբիան, Մեքսիկան, Բրազիլիան, Նիկարագուան, Կամբոջան, Հարավաֆրիկյան Հանրապետությունը և այլ պետություններ: Գագաթնաժողովը տեղի կունենա Նիդվալդեն կանտոնում (տարածքային դաշնային միավոր), Լյուցերն քաղաքից ոչ հեռու գտնվող Բյուրգենշտոկ հանգստավայրում հունիսի 15- 16-ը:
Նշենք նաև, որ հակառուսական ընդգծված քաղաքական ուղեգիծ ընտրած Ֆինլանդիայի նախագահ Ալեքսանդր Ստուբը և Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլ հայադավը հունիսի 4-ին հեռախոսազրույց են ունեցել Շվեյցարիայում Ուկրաինայի հարցով գագաթնաժողովի վերաբերյալ: Ստուբն ավելի վաղ ասել էր, որ Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկու խնդրանքով աշխատում է Շվեյցարիայի գագաթնաժողովին «որքան հնարավոր է շատ» մասնակիցների ներգրավման ուղղությամբ:
Ֆինլանդիայի նախագահի և Նիկոլ հայադավի հեռախոսազրույցը վերաբերել է նաև Հարավային Կովկասում տարածաշրջանային դինամիկային, այսինքն՝ Հայաստանը մաս- մաս Ադրբեջանին հանձնելուն (Նիկոլ հայադավի և իր ոհմակի կողմից Տավուշում չորս բնակավայրի, դրանց և ոչ միայն դրանց տարածքների հանձնումն Ադրբեջանին պետական դավաճանության ընդամենը հերթական, բայց ոչ վերջին փուլն է…), մեր երկիրն ավելի խոցելի դարձնելուն, ի վերջո, Հայաստանը թուրքական վիլայեթի վերածելուն: Սա, իհարկե, «լավագույն» դեպքում, եթե Նիկոլ հայադավի և իր ոհմակի քաղաքականության հետևանքով իրականություն չդառնա Ադրբեջանի կողմից հայերիս մի նոր ցեղասպանությունը:
Ստուբի և Նիկոլ հայադավի հեռախոսազրույցի ընթացքում, օդում կախված լուրերի համաձայն, անդրադարձ է եղել նաև Վրաստանում վերջին շրջանի իրադարձություններին և առաջիկա հնարավոր զարգացումներին: Դատելով ամենից, Ստուբը և Նիկոլը լիուլի բամբասել են Արևմուտքի շահերին և հակառուսական, հակամարդկային, հակաաստվածային քաղաքականությանը հակառակ քաղաքական ուղեգիծ ընտրած Վրաստանի ղեկավարությունից:
Բնականաբար, հարց է առաջանում, թե ինչո՞ւ Շվեյցարիա չի մեկնում հենց ինքը՝ Նիկոլ հայադավը, որը նման համաժողովների գիրկը նետվելու բուռն ցանկություն, Մակրոնի, Շոլցի, Թրյուդոյի և հակառուսական ճամբարում գտնվող այլ պետությունների ղեկավարների հետ շփվելու առիթը բաց չթողնելու սովորություն ունի, այլ այնտեղ է ուղարկում ԱԽՔ- ին: Այս առումով նախ չմոռանանք Հայաստանում ներքաղաքական լարված իրավիճակը, Նիկոլ հայադավը հավանաբար զգում է իր և իր ոհմակի իշխանությանը սպառնացող ինչ- որ վտանգ, ընդ որում, պարտադիր չէ, որ «Տավուշը հանուն հայրենիքի» շարժման կողմից…
Հիշենք նաև, որ Ռուսաստանի արտաքին թշնամիներից բրիտանական ՄԻ- 6- ի ղեկավար Ռիչարդ Մուրի հետ մտերիմ հարաբերություններ ունեցող Արմեն Գրիգորյանը Հայաստանում իրականում ավելի մեծ դերակատարում ունի, քան դա բխում է Անվտանգության խորհրդի քարտուղարի կարգավիճակից:
Ի վերջո, հաջորդ պատճառը կարող է լինել նրա խորամանկ քաղաքականությունը ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ հարաբերություններում, որին, ի վերջո, մի օր հանդիպելու է, և որքան էլ փորձի խուսափել նրա աչքերին ուղիղ նայելուց, չի ստացվելու, և ինքը գիտի այդ մասին: Անձամբ Շվեյցարիա չմեկնելը կարող է Նիկոլի համար յուրօրինակ ալիբի լինել մոտավորապես այս իմաստով՝ ինչպես գիտեք, ես չեմ գնացել, բայց հրավիրել էին, դե չէի կարող գոնե մեկին չուղարկել…
«Իմ տեսանկյունից, այս համաժողովը բանակցային ուղու առաջխաղացման հակառակ ճանապարհն է,- շուրջ մեկ շաբաթ առաջ «ՌԻԱ Նովոստի»- ին տված հարցազրույցում հայտարարել է Ռուսաստանի Դաշնության խորհրդի փոխնախագահ Կոնստանտին Կոսաչովը:- Ըստ էության, Շվեյցարիայում կհավաքվեն այն երկրները, որոնք պատրաստ են աջակցել Ուկրաինայի հետագա ռազմականացմանը… Իրերն իրենց անուններով անվանենք։ Ահա թե ինչի մասին է լինելու Շվեյցարական համաժողովը, որքան էլ նրանք փորձեն դա այլ կերպ ներկայացնել»:
Բեռնում ՌԴ դեսպանատան մամուլի քարտուղար Վլադիմիր Խոխլովն ավելի վաղ «ՌԻԱ Նովոստի»- ին հայտնել էր, որ խաղաղության գագաթնաժողովի կազմակերպիչների կողմից ինտենսիվորեն առաջ քաշվող գաղափարը ՌԴ- ի համար անընդունելի է, քանի որ խոսքը գնում է ոչ կենսունակ «խաղաղության բանաձևի» մշակման հերթական տարբերակի մասին, որը հաշվի չի առնում ռուսական շահերը: Կրեմլում հայտարարել են, որ առանց Ռուսաստանի մասնակցության, ուկրաինական հակամարտությունից դուրս գալու ուղիներ փնտրելը բացարձակապես անտրամաբանական է և անհեռանկարային։
Արթուր Հովհաննիսյան
