Դիվականացրեցին Սերժ Սարգսյանին և Ռոբերտ Քոչարյանին, մեղադրեցին ոճրագործությունների մեջ, երբ իրականում իրենք էին ոճրագործները. 3

Եվ դևերն՝ իրենց էությամբ

 

Սկիզբը` այստեղ

Ինչպես արդեն նշել ենք, սուտ էլ կա, սուտ էլ… Փաշինյանի ու նրա հետ միասին հայ ազգի ու մեր պետության դեմ արդեն տարիներ շարունակ չհայտարարված պատերազմ վարողների սուտը հրեշավոր սուտ է:

Նորություն չէ, որ Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա քաղաքական նախկին ու ներկա թիմակիցներից շատերը թուրքի ձեռագրով են գործում: Տվյալ դեպքում, մասնավորապես, նկատի ունենք նրանց կողմից բացառիկ ցինիզմով ու լկտիությամբ իրականության կեղծումը, այն գլխիվայր շուռ տալը, սպիտակը սև, իսկ սևը՝ սպիտակ ներկայացնելը, ստելը, ստելը և անվերջ ստելը:

Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա յուրայիններից ոմանց հրեշավոր ստի օրինակներից մեկը վերաբերվում է իր իսկ անմիջական մասնակցությամբ ու դերակատարությամբ 2008թ. մարտի 1-ի հայտնի, բայց, ցավոք, մեր հասարակության մի մասի կողմից մոռացված իրադարձություններին, որոնք ողբերգական ավարտ ունեցան:

Նիկոլ Փաշինյանը, նրա խմբագրած «Հայկական ժամանակ» (իրականում, ըստ էության, թուրքական ժամանակ…) թերթը, ինչպես նաև Հայաստանում Արևմուտքի, Թուրքիայի, Ադրբեջանի ազդեցության գործակալ հանդիսացող, համենայն դեպս, այդպիսի դեր կատարող բազմաթիվ այլ ԶԼՄ-ներ անցած ժամանակաընթացքում, ի հակառակ առկա իրողությունների, հետևողականորեն և անպատիժ շարունակելով իրենց կեղծիքների հրապարակումը և Ռոբերտ Քոչարյանին ու Սերժ Սարգսյանին մեղադրելով մարտի 1-ի, ինչպես նաև հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործությունների մեջ, կարողացան հայաստանյան հասարակության ու սփյուռքի մի մասի շրջանում դիվականացնել նրանց կերպարները:

ՀՀ նորընտիր նախագահ, ՀՀ վարչապետ Սերժ Սարգսյանը 2008թ. մարտի 14-ին ավելի քան 2 ժամ տևած հարցազրույցի ընթացքում պատասխանելով համացանցի օգտատերերի և մեր քաղաքացիների հարցերին, առաջին անգամ հանգամանորեն անդրադարձել է մարտի 1-ի իրադարձություններին, ինչպես նաև 2008թ. նախագահական ընտրությունների ընթացքում «Հոկտեմբերի 27»-ի դեպքերի հաճախակի շահարկմանը:

Քանի որ այսօր էլ Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա թիմակիցներից ոմանց կողմից չեն դադարել Հայաստանի նախկին իշխանություններին, մասնավորապես, ՀՀ նախկին ղեկավարներ Սերժ Սարգսյանին և Ռոբերտ Քոչարյանին վարկաբեկելու, սևացնելու, մեղադրելու ստոր ու նենգ փորձերը, ոմանց հիշողությունը թարմացնելու նպատակով շարունակում ենք ներկայացնել վերոնշյալ հարցազրույցի ընթացքում «Մարտի 1»-ի և «Հոկտեմբերի 27»-ի դեպքերի վերաբերյալ պարոն Սարգսյանին տրված հարցերը և այդ հարցերին նրա տված պատասխանները.

Հարց.- Արդյոք թալանված խանութներն ու կոմերցիոն օբյեկտները պատկանե՞լ են Հայաստանի էլիտայի այն շրջանակներին, որոնք կապված են մեր իշխանությունների ներկայացուցիչների հետ: Այսինքն՝ այդ օբյեկտների փայատերերն ինչ-որ անձնական, բարեկամական, ընկերական, ֆինանսական կապ ունե՞ն մեր իշխանության ներկայացուցիչների հետ:

Պատասխան.- Կարելի է կարծել, որ հարց տվողն ասում է այն մասին, որ ջարդարարներն ուղղորդվո՞ւմ էին ինչ-որ մեկի կողմից, որ այդ ամենը կազմակերպվա՞ծ էր: Խորհուրդ կտամ՝ դատախազություն զանգի և եթե տեղեկություններ ունի, հաղորդի դատախազությանը: Ճիշտն ասած՝ ես մանրամասների մեջ չեմ խորացել, չգիտեմ, թե ջարդարարներն իրենց գործը շարքերո՞վ են կատարել, թե՞ ընտրովի: Համենայն դեպս, հարցի մեջ ենթահարց եմ տեսնում:

Հարց.- Ինչո՞ւ մարտի 2-ին հեռուստաընկերություններին ոստիկանության կողմից տրամադրված օպերատիվ նկարահանումները չէին պարունակում կադրեր Պարոնյան, Պռոշյան և Լեոյի փողոցներում, ինչպես նաև Մաշտոցի պողոտայի շուկայի շրջակայքում կատարված իրադարձությունների մասին, հատկապես, եթե, ոստիկանության տվյալների համաձայն, ցուցարարները հարձակվել և թալանել են նաև Պռոշյան- Լեո խաչմերուկի սուպերմարկետը:

Պատասխան.- Ես հիմա չեմ կարող հիշել՝ մենք մարտի 2-ին ինչ կադրեր ենք ցուցադրել, բայց աշխատել ենք հնարավորինս շատ տեղեկատվություն տրամադրել: Եթե հարցի մեջ ինչ- որ ենթատեքստ կա, ես չեմ կարողանում հասկանալ այն: Այսինքն՝ հարց տվողը ցանկանում է ասել, որ խանութների թալան, վանդալիզմ չի՞ եղել: Մենք մինչև այսօր քաղաքացիներից ստանում ենք տեսանյութեր, խնդիրն այն է, թե դրանք բնօրինակնե՞րն են, թե՞ մոնտաժված են: Սա է ստիպում մեզ այդ նյութերն ուղարկել փորձագիտական եզրակացությունների: Երեկ մի այսպիսի տեղեկատվության մասին դուք լսեցիք էկրաններից:

Հարց.- Խնդրում եմ դիտեք նախօրեին ոստիկանների ներկայացրած տեսաֆիլմը, որտեղ ներկայացված են որոշ դրվագներ մարտի 1-ի իրադարձություններից: Ո՞ւմ հրամանով են նրանք կրակում, ո՞ւմ հրամանով կրակ բացվեց, և ինչո՞ւ է դատխազության մամուլի խոսնակն ակնհայտորեն սուտ խոսում:

Պատասխան.- Ես համոզված չեմ, որ գլխավոր դատախազության մամուլի խոսնակը սուտ է խոսել; Ուղղակի՝ երևի հարց տվողն այն մարդկանցից է, ով չի ուզում այլ կարծիք լսել, ինքն ունի իր համոզմունքը և փորձում է պաշտպանել այն: Որևէ մեկը չի կարող ակնհայտ սուտ խոսել, որովհետև դրա համար հետո պետք է պատասխանատվություն կրի: Ակնհայտ բաները չես կարող գլխիվայր շուռ տալ, ակնհայտ բաներն ինչպե՞ս կարող ես հերքել: Հայտարարվեց, որ մենք խնդրել ենք այդ տեսաերիզն ուղարկել միջազգային փորձաքննության: Արդյո՞ք այս մարդիկ աշխարհում որևէ մեկին չեն հավատում: Լավ, մեզ, մեր իրավապահներին չեն հավատում, եվրոպացիներին, ամերիկացիների՞ն էլ չեն հավատում: Կլինի պաշտոնական պատասխանը, կասենք՝ այս տեսաերիզը մոնտաժված է կամ՝ ոչ:

Հարց.- Ինտերնետում շրջանառվում է մի կարծիք, ըստ որի՝ այն, ինչ տեղի ունեցավ Հայաստանում, նույն սցենարն է, որը կիրառվեց Սերբիայում, Վրաստանում, Ուկրաինայում, Ղըրղզստանում: Խնդրում եմ ձեր մեկնաբանությունները: Արդյոք հատուկ ծառայությունները տեղեկություններ ունե՞ն, թե որտեղից Լևոն Տեր- Պետրոսյանին այդքան ֆինանսական միջոցներ:

Պատասխան.- Հարցի առաջին մասին պատասխանելուց ձեռնպահ կմնամ, իսկ երկրորդ մասով մեր ժողովուրդը պատասխան կստանա քրեական գործի ավարտից հետո: Ասածս չի նշանակում, որ հիմա անժխտելի փաստեր կան, ոչ էլ նշանակում է, որ փաստեր չունենք: Որ հսկայական միջոցներ են ծախսվել, դա ակնհայտ է, բայց թե որտեղից, ում միջոցով, դա այնպիսի մեծածավալ աշխատանք է, որ պետք է կատարվի, այնուհետև՝ լինի հստակ պատասխան:

Հարց.- Չե՞ք գտնում, որ, հնարավոր է, արտակարգ դրության հետևանքով մայրաքաղաք մտցրած զորքը, և մասնավորապես՝ միջազգային լրատվամիջոցներում այդ զորքի կադրերը դրդեցին Ադրբեջանին խախտել հրադադարը:

Պատասխան.- Ես իմ կարծիքն ունեմ այս մասին, և երբ այն հաստատվի, այն ժամանակ վերջնականապես կասեմ: Որ գործողությունը նախատեսված էր, որ պատահական միջոցառում չէր, ես դրանում չեմ կասկածում, բայց թե ինչ չափով և ում հետ է համաձայնեցված եղել, այդ խնդիրները պետք է ճշտել:

Հարց.- Արդյոք մարտի 1-ին և 2-ին իշխանության կողմից հրազեն չի՞ գործադրվել հանրահավաքի մասնակիցներին ցրելու համար:

Պատասխան.- Ոչ, հանրահավաքի մասնակիցներին ցրելու համար հրազեն չի գործադրվել: Ես այն մարդկանց, ովքեր թալանում էին խանութները, մասսայական անկարգություններ էին անում, տարբերակում եմ հանրահավաքի մասնակիցներից, ընդ որում՝ այդ մարդկանց մի մասի մոտ նաև զենք կար. խոսքը ցուցարարների մասին չէ:

Հարց.- Ձեր կարծիքով, արդյոք ընդդիմությունը պատրաստվա՞ծ էր գնում բախման, թե՞ ոչ:

Պատասխան.- Այո, ես դրանում համոզված եմ, և հենց այդ պատճառով մի քանի անգամ ասացի, որ նախընտրական ողջ շրջանում այդ մասին խոսել եմ: Եթե բախման ցանկություն չլիներ, ինչպես չեղավ, երբ ոստիկանությունը պահանջեց հրապարակից հանել ավտոմեքենաները, ապա այդ բախումը տեղի չէր ունենա: Կարծում եմ, կազմակերպիչներն ուղղակի խուճապի մատնվեցին, երբ տեսան, որ մնացած թեկնածուներն ընդունեցին համագործակցության իմ առաջարկությունը, և օգտագործեցին այս առիթը: Խոստանում եմ՝ բոլոր նյութերը, որ կապ ունեն այս միջոցառման հետ, հետո դառնալու են հանրության սեփականությունը, տեսնելու եք, թե ովքեր ինչ ցուցումներ են տալիս: Եթե նույնիսկ դա քրեորեն պատժելի արարք չէ, համենայն դեպս՝ բարոյականության որևէ նորմ չի պարունակում իր մեջ:

Հարց.- Ընտրարշավի ընթացքում հաճախ շահարկվել են «Հոկտեմբերի 27»-ի դեպքերը: Չե՞ք մեկնաբանի դա:

Պատասխան.- Իրոք, շահարկվել են և շահարկվել են վարպետորեն: Շահարկողը գիտեր, թե ում է ուղղված դա և ինչպիսի ցավ պետք է պատճառեր ինձ: Նա ուղղակի մոռացել էր, որ մենք, ցավոք, սովորել ենք ցավից կրճտացնել ատամները, բայց գործն առաջ տանել: Ես մի առիթով ասել եմ, որ ինձ համար ամենատարօրինակ մեղադրանքն այն էր, որ ես ղարաբաղցի եմ, բայց, իրոք, ամենացավալին հենց «Հոկտեմբերի 27»-ի շահարկումն էր. Ցավալի, որովհետև «Հոկտեմբերի 27»-ին ես կորցրի իմ մարտական ընկերոջը, իմ դժվարությունների ընկերոջը, այն ընկերոջը, որ կամքի, զորության շնորհիվ մենք կարողացանք շատ լուրջ գործեր կատարել: Վազգենը մեզնից բոլորից շուտ զգաց վտանգը, դրա համար ամբողջ ուժով կանգնեց այդ վտանգի դեմ, և հիմա այդ ողբերգությունը շահարկում են մարդիկ, ովքեր անչափ ուրախացել էին հոկտեմբերի 27-ին, նաև այդպիսիք են շահարկում, և գլխավոր շահարկողը հենց այդպիսի մարդ է: Ես հասկանում եմ, որ մեր հասարակության մեջ կան նաև մարդիկ, ովքեր քննադատաբար են վերաբերվում Վազգենին, համարում են, որ նա ստեղծեց Երկրապահը, որ նա փորձեց կռվող տղաներին քաղաքականություն բերել: Վստահեցնում եմ, դա Վազգենի նախաձեռնությունը չէր: Եվ ընդհանրապես՝ ամենաանբարո գործերից մեկն եմ համարում «Հոկտեմբերի 27»-ի շահարկումը:

 

Արմեն Ոսկանյան