Բայց արի ու տես, որ հայ հանրությունը դեռ համառորեն իրան «շլանգի» տեղա դրել՝ շարունակելով թուրքի կամակատարին արդարացնել

Ես երբեք չեմ հասկացել նիկոլական մարդկանց, պատերազմից և վերջին չորս տարվա աղետներից հետո կարծում էի հայ հանրությունը հետևություններ կանի և իր 2018թ ֊ին կատարած ճակատագրական սխալը գոնե կփորձի շտկել, բայց արի ու տես, որ ոչ մի միայն չի ուզում շտկի, այլ դեռ համառորեն իրան «շլանգի» տեղա դրել, շարունակելով թուրքի կամակատարին արդարացնել և սրա գործած մեղսագործությունները գցել նախորդ իշխանությունների վրա։

Բայց ապշեցուցիչ է, որ երեխային սպանած, մի ամբողջ պետություն կապիտուլյացիայի տարած, մի ամբողջ սերունդ ցեղասպանած ստահակին մարդիկ դեռ հանդուրժում են։ Հավատացեք, եթե թուրքը սրա նման ղեկավար ունենար, ով այսքան վնաս տվեց պետականությանը, անհապաղ կվռնդեին իշխանական աթոռից և կպատժեին։ Բայց մեր երկրում մարդիկ հանդուրժում են արյունարբու ծաղրածու ստահակին։

Ես աշխարհի պատմության մեջ, առավել ևս ներկայիս աշխարհակարգում, չեմ պատկերացնում մի պետություն, որ սրան հանդուրժեին, անգամ վայրի ցեղերը սրան չէին հանդուրժի։ Հայ մարդ, ի՞նչ է կատարվում քեզ հետ, ո՞նց կարաս դու այսքան անտարբեր լինես քո պետության և ազգի ճակատագրի նկատմամբ։

Սա ի՞նչ գործ ունի գինու փառատոնին, լնդերը քշտած վայելքների մեջ լինի։

 

Համազգային շարժման ակտիվիստ Տիգրան Արտաշեսյանի ֆեյսբուքյան էջից