Իշխանական պատգամավորները կրկին կործանանար օրակարգ են բերում ՝ փորձելով ինչ-որ կերպ արդարացնել թուրք-ադրբեջանական տանդեմին առաջիկա աղետալի զիջումները

Դիտում եմ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի ղեկավարի ընտրության վերաբերյալ խորհրդարանական նիստի հեռարձակումը և ուղղակի ապշած եմ, թե ոնց են իշխանական պատգամավորները կրկին կործանանար օրակարգ բերում ՝ փորձելով ինչ-որ կերպ  արդարացնել թուրք-ադրբեջանական տանդեմին առաջիկա աղետալի զիջումները:

Դա, պարզապես, ցնցող է, չնայած հաշվի առնելով ներկայիս կառավարության խնդիրների առաջնահերթությունը, այն է ՝ ամեն գնով ամրապնդել կապիտուլյացիան  (դեմարկացիա, Սյունիքի միջոցով թուրքերի և ադրբեջանցիների ճանապարհային հաղորդակցության բացում, Թուրքիայում և Ադրբեջանում դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման նախապատրաստում … և այլն), այնքան էլ զարմանալի չէ, ավելին՝ սպասելի է:

Այսօր մենք ոչ մի հասկանալի խոսք չենք լսել իշխանամետ պատգամավորներից, թե ինչպես է Հայաստանի խորհրդարանը վերականգնելու Արցախի Հանրապետության տարածքային ամբողջականությունը, ինչպես են վերադարձվելու հայ ռազմագերիները, երբ և ինչպես են թուրք-ադրբեջանական օկուպացիոն զորքերը հեռացվելու Հայաստանի տարածքից, արդյոք 44-օրյա պատերազմի ընթացքում մարդկության դեմ հանցագործությունների համար միջազգային դատարան կբերվեն Ադրբեջանը և Թուրքիան, արդյոք միջազգային ասպարեզում քայլեր կկատարվեն պատերազմի հանցագործներին և ահաբեկիչներին Հայաստանին արտահանձնելու համար: Փոխարենը, ականատես եղանք, թե ինչպես, իմ կարծիքով, իշխանությունները բացարձակապես չեն հասկանում կամ չեն ցանկանում հասկանալ Հայաստանի և Արցախի իրական սպառնալիքները:

Եվ որպես վերջին օրերի լեյտմոտիվ, երեկ ադրբեջանական զորքերը ականանետերից գնդակոծել են հայկական դիրքերը, այսօր կիրառվել են հարվածային անօդաչու թռչող սարքեր: Այսինքն ՝ տեղի է ունենում թուրքերի և ադրբեջանցիների կողմից ռազմական սադրանքների ավելացում:

Հասկանալի է, որ թուրք-ադրբեջանական տանդեմը նպատակ ունի վարկաբեկել ռուս խաղաղապահների ռազմական առաքելությունը:

Բայց այս մասին չլսեցինք խորհրդարանում, մենք պարզապես կրկին ականատես ենք դառնում, թե ինչպես է խորհրդարանի ամբիոնից իշխանությունների խելացի խոսքերի հետևում թաքնվում իրական սպառնալիքներն ու մարտահրավերները հասկանալու բացարձակ բացակայությունը:

 

Արման Աբովյանի ֆեյսբուքյան էջից։