ԱՄՆ-ը նոր պատերազմ է «պատվիրում» Այսրկովկասում

Հայաստանում, և գուցե արդեն ամբողջ աշխարհում գիտեն, թե ինչպես հանկարծ ֆաշիստ Իլյուշ Ալիևը վերջին օրերին սկսեց արդարանալ Սյունիքի հայկական մարզում մի շարք հողերի չսանձազերծված օկուպացիայի համար: Իբր. «Ինչո՞ւ են հայերը աղմկում», «կովկասյան թաթարները պարզապես հստակեցնում են սահմանները և զորավարժություններ են անցկացնում»: Ահա այսպես է սրիկան արձագանքել այն հաղորդագրություններին, թե իբր (դեռ հաստատում չկա) թուրք Փաշինյանը «դիմել է ՀԱՊԿ»: Մեկ անգամ էլ ասենք. մենք չենք հասկանում, թե ինչու է «ասֆալտե ապուշը» դիմում ՀԱՊԿ-ին, երբ կա հայ-ռուսական երկկողմ «Մեծ պայմանագիր», որում կողմերի փոխադարձ պարտավորությունները հստակ արձանագրված են համապատասխան պարբերություններում և կետերում: Որքա՞ն ժամանակ կարող եք ձևացնել, թո՛ւրք Ն․Փ,  թե «ինչ-որ բան եք անում»՝ ամեն օր ապացուցելով, որ դուք ուղղակի տականք, դավաճան ու թուրք եք:

Բայց վերադառնանք քուրդ-հրեա Ալիևի բառաչին: Մայիսի 18-ին այս ֆաշիստը ԱՄՆ նախագահի ազգային անվտանգության հարցերով օգնական Ջեյք Սալիվանի հետ հեռախոսազրույցում հայտարարել է, որ Հայաստանի արձագանքը երկու երկրների սահմանին տիրող իրավիճակին կարող է հանգեցնել տարածաշրջանում լարվածության աճի: «Նախագահ Իլհամ Ալիևը նշել է, որ Հայաստանի ոչ ադեկվատ արձագանքը սահմանին տիրող լարվածությանը և այս հարցը միջազգայնացնելու նրա փորձերը կարող են հանգեցնել տարածաշրջանում լարվածության աճի, ընդգծել է բոլոր վեճերի խաղաղ և բանակցային գործընթացի շրջանակներում լուծման կարևորությունը», ասվում է նախագահի կայքում։ Ինչպես նույն օրը հայտնել են մեր տեղական, երևանյան ամերիկամետները, իբր, ի պատասխան, Սալիվանն այլևս չի օգտագործում «վիճելի տարածքներ» արտահայտությունը Սյունիքի և Հայաստանի ամբողջ «խորհրդային» տարածքի նկատմամբ:

Մենք հիմքեր ունենք չհավատալու երևանյան ամերիկամետների ոչ մի բառին: Ենթադրենք, որ Սյունիքում կովկասյան թաթարները «լկտիացել են», կամ պարզապես գործում են «քայլարաստ» խամաճիկների հետ կնքված գաղտնի պայմանավորվածությունների համաձայն: Լավ, բայց Ի՞ՆՉ ԵՆ «ԱՆՈՒՄ» օկուպանտները օկուպացված Արցախում: Այն, ինչ նրանք «անում են», իրական էԹՆՈՑԻԴ է՝ երկիրը «մաքրելով» նույնիսկ հայերի՛ կյանքի հետքերից (!): Շուշիից հյուսիս գտնվող հնագույն հայկական գերեզմանատունը մասամբ ավերված է։ Այս մասին մայիսի 18-ին հայտնել էր նաև «Caucasus Heritage Watch» (CHW, «Կովկասյան ժառանգության դիտորդը»): Հաղորդվում է, որ ճանապարհի երկու կողմերում գտնվող մեծ գերեզմանատանը 1834-1920 թվականների 96 գերեզմանաքարեր են եղել, XII-XIII-րդ դարերի երկու խաչքարեր, այդ թվում`ազնվական հայ մելիքների գերեզմաններ: Ըստ աղբյուրի, ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ անհնար է լուսանկարով որոշել վնասված գերեզմանների քանակը, CHW-ն ալիևյան «կովկասի-թաթարստանին» և ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ին կոչ է անում ճիշտ գնահատել վնասի չափը և պահպանել այս պատմական վայրը: Ի՞նչ է, դա է՞լ է քոչվորների «սահմանների հստակեցում» և «զորավարժություններ»: Սա՝ պատերազմ է ՆԵՐԿԱՅԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ հետ, սա 1998-ից Ջուղայի (Ջուլֆայի) գերեզմանատան միջնադարյան հայկական խաչքարերի ոչնչացման շարունակությունն է, այսինքն՝ ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ: Եվ դրա համար ամբողջ պատասխանատվությունը կրում է Ալիևների քրդա-հրեական կլանը:

Հետաքրքիրն այն է, որ եթե Ալիևն այդքան վախենում է «հիմնախնդրի միջազգայնացումից», ապա ինչո՞ւ էր նա այդքան լայնորեն օգտագործում Թուրքիայի և Իսրայելի զինված ուժերը 2020-ի աշնանը (ինչպես 2016-ի ապրիլին): Քուրդ-հրեան ինքն է միջազգայնացրել Արցախի հարցը և հայ-կովկասյան թաթարական հարաբերությունների հարցը: Իսկ հիմա նա լավ կլիներ ոչ թե «բողոքեր» ԱՄՆ-ին (այսինքն՝ իր իսկական «տերերից» մեկին), այլ լռեր, և լռեր՝ ընդմիշտ: Մենք արդեն նշել ենք, որ հարևան Իրանը մայիսի 16-ին, Մաժլեսի ազգային անվտանգության, պաշտպանության և արտաքին քաղաքականության հանձնաժողովի նախագահ, դոկտոր Մոջթաբա Զոլնուրիի խոսքերով, հասկացրեց, որ անհրաժեշտության դեպքում պատրաստ է վճռել Սյունիքի ճակատագիրը ինչպես առանց Հայաստանի, այնպես էլ առանց Ռուսաստանի և թույլ չի տա նաև Թուրքիային, ոչ էլ «կովկասի-թաթարստանին», առավելևս՝ արտատարածաշրջանային ուժերին, որպեսզի նրանք «սակարկեն» հայ-իրանական սահմանի շուրջ: Եվ այս խոսքերը նաև հարցի միջազգայնացում են, ապուշ Իլյուշ Ալիև: Մայիսի 19-ին, Հնդկաստանի (!) արտաքին գործերի նախարարությունը, ինչպես հայտնում է հնդկական ANI լրատվական գործակալությունը, հայտարարություն է տարածել. «Անդրսահմանային ներխուժումը և ռազմական առաջխաղացումը կարող են ապակայունացնել իրավիճակը և հանգեցնել տարածաշրջանում նոր ռազմական գործողությունների: Մենք իրավախախտ կողմին կոչ ենք անում անհապաղ դուրս բերել զորքերը և դադարեցնել հետագա սադրանքները»: Նշվում է նաև, որ Հնդկաստանը միշտ հանդես է եկել քաղաքական և դիվանագիտական ​​միջոցներով երկկողմ վեճերի խաղաղ կարգավորման օգտին: «Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում խաղաղությունն ու կայունությունը կարևոր են տարածաշրջանային անվտանգության տեսանկյունից»,- ասում է Հնդկաստանի ԱԳՆ մամուլի քարտուղար Արինդամ Բաղչին: Եվ սա՝ նույնպես հարցի միջազգայնացումն է: Հեռու չէ և Չինաստանի կարծիքի հնչեցումը: Ալիև, դու թզուկ ես՝ Իրանի, Հնդկաստանի և Չինաստանի դեմ: Ինչի՞ն ես հույսդ դնում՝ ԱՄՆ, Թուրքիայի, Իսրայելի, Անգլիայի և… Ռուսաստանի վրա՞:

Թուրքերի ու սիոնիստների դիրքորոշումները կասկածից վեր են: Ռուսաստանը պտտվում է ինչպես «յուղոտ մսի մի կտոր տաք թավայի մեջ», ենթադրաբար, «և մերոնց, և ձերոնց», առաջարկում է՝ «օ-oհ, հնարավորություն տուր հստակեցնել սահմանը»: Դա, ինչպես պարզվում է, նաև դեմ է հարցի միջազգայնացմանը: Բայց փաստերը համառ են. միջազգայնացումն արդեն առկա է: Եվ ինչ-որ բան մեզ հուշում է, որ Ալիևը ավելի շատ ապավինում է Միացյալ Նահանգներին. հայտնի դարձավ, որ Վաշինգտոնը մայիսի 19-ին «խորհուրդ է տալիս» իր քաղաքացիներին՝ չայցելել Հայաստան և «կովկասի-թաթարստան»: Ուշագրավ փաստ. նույն օրը Եվրոպայում ամերիկյան խամաճիկները (Անգլիան և Լեհաստանը) հանդես եկան նույնատիպ «նախազգուշացումներով»: Բոլորս շատ լավ հիշում ենք. 44-օրյա պատերազմից երկու օր առաջ ԱՄՆ կողմից հնչեց նույն նախազգուշացումը, որին նախորդել էին Թուրքիայի և կովկասյան թաթարների համատեղ զորավարժությունները. Հայաստանի ու Արցախի հետ սահմանի երկայնքով տեղի էր ունեցել «դմակա-ոչխարային» զորքերի կուտակում: Այժմ «սև-սպիտակ գյունլերը» (ոչխարներ) կուտակվել են ինչպես Նախիջևանի, այնպես էլ Արցախի կողմից՝ մեզ, հայերիս դեմ, մենք չգիտենք, թե ինչ իրավիճակ է Հայաստանի հյուսիսային սահմաններում, և չենք պատրաստվում հավատալ «քայլարաստական» պաշտպանության նախարարությանը՝ «Կոկոլի գեներալներն» արդեն անցած տարի՝ կապված Արցախի հետ, ապացուցեցին, որ նրանք կամ դավաճան են, կամ հայ չեն: Մեր կարճ եզրակացությունը՝ դեռևս «թեժ հետքերով». տեսնելով, որ «հարցը արագորեն միջազգայնացվում է», ԱՄՆ-ը «հրամայեց» կամ «պատվիրեց» ևս մեկ պատերազմ հրահրել Անդրկովկասում: «Պատվիրան» կատարողները՝ նույն թուրք տականքներն են, այսինքն՝ Փաշինյանը (Երևանում) և Ալիևը (Բաքվում): Ըստ ամենայնի, 2020-ի աշնանը առատորեն թափված արյունը դեռևս բավարար չէ այս երկու տականքների համար. «խճանկարը», որը ցանկանում էին Միացյալ Նահանգները, Իսրայելը և Թուրքիան, չի ստեղծվում:

Սերգեյ  Շաքարյանց