Թուրքիան խաբեց՝ փող չկա և չի լինի․ թուրքամետ ահաբեկիչները հանձնվում են Սիրիային կամ գնում են այլ ահաբեկիչների մոտ

Մայիսի 12-ին, վկայակոչելով «North Press»-ը (սիրիական լրատվական գործակալություն), Եվրոպայում տեղակայված «The Syrian Observer» («Սիրիական դիտորդ», ընդդիմադիր) առցանց ռեսուրսը հայտնեց, որ տնտեսական դժվարություններն ու փողի պակասը ավելի ու ավելի շատ թուրքամետ ահաբեկիչների ստիպում են փախչել թուրքական բանակից և միանալ ջհադիստական ​​ահաբեկչական խմբավորումների շարքերին, որոնք գործում են Սիրիայի հյուսիս-արևմուտքում, առաջին հերթին՝ «Հայաթ Թահրիր ալ-Շամ» դաշինքը, որին աջակցում է Սաուդյան Արաբիան:

«The Syrian Observer»-ը նշում է, որ այն բանից հետո, երբ 32-ամյա Նաջի Ասաֆը տեղահանվել և գործազուրկ է եղել Սիրիայի հյուսիս-արևմուտքում գտնվող «Ատմե» ճամբարում, նա ներքաշվել է զինված ռազմական գործողությունների մեջ՝ «Ազգային ազատագրական ճակատի» (ԱԱՃ) կազմում, որին աջակցում է Թուրքիան: Փողի կարիք ունենալով՝ նա ստիպված էր առաջնագծում կռվել Սիրիայի կառավարական զորքերի դեմ Իդլիբ նահանգի հարավում գտնվող լեռնային Ջեբել ալ-Զավիա շրջանում՝ ամսական 400 թուրքական լիրա աշխատավարձի դիմաց (ներկայիս փոխարժեքով՝ մոտ $ 50): Հետո նրան տեղափոխեցին Լիբիա, բայց գործնականում՝ անվճար: Վերջապես հասավ հայկական Արցախ, ոչ մի լիրա չվճարվեց, և առհասարակ իրեն հաջողվեց միայն հրաշքով փրկվել և փախչել: Թուրքամետ ահաբեկչական խմբավորումների ղեկավարներին կոռուպցիայի և նրանց աշխատավարձի մի մասի հափշտակության մեղադրանքների ֆոնին, Թուրքիայի կողմից աջակցվող և Իդլիբի հարավում գործող զինված խմբավորումների շատ զինյալներ ավելի քիչ են վաստակում`300 թուրքական լիրա, ինչը թույլ չի տալիս բավարարել նրանց ընտանիքների կարիքները նույնիսկ մեկ շաբաթվա ընթացքում: Ավելին, ֆինանսական դժվարությունների պատրվակով, ԱԱՃ-ի հրամանատարությունն ավելի վաղ կրճատել էր աշխատավարձերը մինչև 150 թուրքական լիրա, ասել է Ասաֆը «North Press»-ին տված հարցազրույցում: Արդյունքում, նա որոշեց «լքել» թուրքերին. «Ես այլ ելք չունեի, քան հանձնվել Սիրիական բանակին, քանի որ մենք ԱԱՃ-ի ղեկավարների կողմից կատարած խարդախության ոչ մի ապացույց չունեինք, և այս հարցի շուրջ հետագա գործողությունները կարող էին մեզ համար խնդիրներ առաջացնել»: Դե ինչ, «խնդիրների» մասին ամեն ինչ պարզ է՝ թուրքերն ու նրանց խամաճիկները պարզապես սպանում են նրանց, ովքեր համաձայն չեն կամ վիճում են իրենց հետ…

Ըստ Ասաֆի, ԱԱՃ-ի զինյալները այս թուրքամետ դաշինքում գտնվելու ընթացքում իրենց առաջադրանքներին համապատասխան վաստակել են 300-500 թուրքական լիրա: Ցածր եկամուտների պատճառով տասնյակ զինյալներ ստիպված են աշխատել օրվա աշխատավարձով՝ իրենց ընտանիքների կարիքները հոգալու համար: Մյուսներին ստիպեցին անօրինական կերպով մեկնել Թուրքիա՝ գումար վաստակելու համար, ինչպես եղավ Ասաֆի հետ հունվարին, երբ փախչելով մեր Արցախից՝ նա թողեց իր յոթ հոգանոց ընտանիքին և հիվանդ մորը «Ատմե» ճամբարում՝ փորձելով «աշխատանք ստանալ» Թուրքիայում:

Մի շարք այլ զինյալներ դիտարկում և մտածում էին ահաբեկչական խմբերը փոխելու մասին, որպեսզի ավելի շատ գումար վաստակեն, և այդ կառույցներից ամենանշանավորը «Հայաթ Թահրիր ալ-Շամ» դաշինքն է: Այդ դաշինքի որոշ իսլամիստներ, որոնք ղեկավարվում են սիրիական «Ալ-Քաիդայի» մարտիկների կողմից, ամսական ավելի քան 250 դոլար են վաստակում «ի հավելյալ» տարբեր արտոնությունների, որոնք նրանք ստանում են Իդլիբում «Հայաթ Թահրիր ալ-Շամ»-ի աճող վերահսկողության լույսի ներքո, այս մասին «North Press»-ին ասացին ԱԱՃ-ի նախկին մարտիկները: Իդլիբ նահանգի վարչական կենտրոնից դեպի հյուսիս գործող ԱԱՃ-ի զինյալների, ինչպես նաև «Սիրիայի ազգային բանակի» (ՍԱԲ, ստեղծվել է ԱՄՆ-ի և Թուրքիայի աջակցությամբ) գրոհայինների և Թուրքիայի զինվորների միջև  աշխատավարձերի մեծ տարբերությունը լրացուցիչ վրդովմունք է առաջացնում «թնդանոթի մսի» շարքերում, որոնք պատերազմում են Սիրիայի և նրա դաշնակիցների դեմ: Ըստ ՍԱԲ-ի նախկին գրոհային Մուհամադ ալ-Նաջեմի, յուրաքանչյուր թուրք զինվոր վաստակում է մոտ 1500 դոլար, իսկ սովորական զինյալը՝ 300 լիրայից պակաս:

Բայց, այնուամենայնիվ, գրեթե բոլոր վարձկան բանակների ճակատագիրը այդպիսին է. փողը հենց սպառվում է՝ նմանատիպ բանակները ևս սպառվում են: Եվ մինչ այժմ այս տեղեկատվությունից կա երկու եզրակացություն. 1) Թուրքիան սկսում է «չհասցնել» ռազմական ճակատներից մեկում, որտեղ նա մեծ ծրագրեր ու սպասումներ ուներ. 2) մեր հայ ազգը վարձու զինվորների կարիք չունի. նրանց համարձակության և հմտության տոկոսը խիստ կախված կլինի փողից, իսկ փող տվողը դրանց կօգտագործի իր սեփական, ոչ թե հայկական ազգային շահերի համար: 

Սերգեյ Շաքարյանց