Իսրայելցի Էհուդ Օլմերտի խուճապը փոխանցվել է ԱՄՆ-ի զինվորականներին

Այն բանից հետո, երբ Իրանը նախազգուշացրեց ամբողջ աշխարհին, որ շատ շուտով կսկսի շահարկել իրանական Պարսից ծոց–Սև ծով հաղորդակցման միջանցքը, «տարօրինակ» իրադարձություններ են տեղի ունենում ամբողջ աշխարհում: Իսկ ԱՄՆ-ում իսկական խուճապ է տիրում, որը ստիպում է նորմալ, տրամաբանորեն  մտածող մարդկանց խոր մտածել: Թվարկենք մի քանիսը: Ապրիլի 20-ին իսրայելական «Haaretz» թերթը հաղորդեց, որ «սարսափելի պայթյուն է տեղի ունեցել Ռամլայի անվտանգության ապահովման հետ կապված զգայուն գործարանում»: Իրանական Mehr News գործակալությունը հավելել է, որ հզոր պայթյուն է տեղի ունեցել «գրավյալ Պաղեստինի կենտրոնում գտնվող հատուկ գաղտնի անվտանգության հաստատությունում», և մինչ այժմ մանրամասներ չկան հնարավոր զոհերի և ավերածությունների մասին: Ըստ զեկույցի, գրավված Պաղեստինի բնակիչները առավոտյան Գուշ Դանում շատ ծուխ են տեսել և սկսել են լուսանկարել այն, բոլորին գրավել է այն փաստը, որ «միջուկային սնկով» ծխի ամպերը բարձրանում էին դեպի երկինք… Ոչ ոք ոչնչի մասին չի՞ ուզում մտածել: Իզուր՝ եթե այդպես է: «Haaretz»-ը գրել է, որ պայթյունը տեղի է ունեցել «ժամանակակից զենքի, այդ թվում՝ հրթիռների արտադրության գործարանում»: Սիոնիստական ​​թերթը պնդում է, որ պայթյունը սովորական փորձի (էքսպերիմենտի) արդյունք է, բայց հավանական է, որ սխալ է թույլ տրվել՝ այս էքսպերիմենտի պատճառած վնասը գնահատելիս, և մեծ պայթյուն է տեղի ունեցել… Գործարանը պատկանում է սիոնիստական ռեժիմի ռազմական նախարարությանը: Իսրայելից և Իրանից ստացված հաղորդումները հաստատել է նաև համաարաբական Arab 48 լրատվական կայքը: Ի վերջո, ի՞նչն է պատճառ դարձել, որ պայթյունի ծուխը պտտվեց «միջուկային սնկով»: Արդյո՞ք սա նշանակում է, որ Ռամլայի գործարանը «փորձարկում էր» հրթիռների համար միջուկային մարտագլխիկներ, միջուկային լցահարթիչների արկերի համար և այլն: Մենք այս հարցերի պատասխանները չունենք: Ես անձամբ խնդրում եմ Հայաստանի ԱԱԾ-ին պարզել այս միջադեպի մանրամասները:

Նույն օրը Իսրայելում խուճապն ավելին ուժեղացավ և սրվեց այն բանից հետո, երբ հայտնի դարձավ, որ Իսրայելի և Սիրիայի միջև փաստորեն տեղի էր ունեցել «հրթիռային մենամարտ» [դուել], իսկ իսրայելական հակաօդային և հակահրթիռային պաշտպանության (ՀՕՊ-ՀՀՊ) համակարգերը չեն կարողացել խափանել սիրիական հրթիռներից մեկը (S-200 կայանքից ): Ցավոք, սիրիական հրթիռը պայթեց օդում. ըստ ամենայնի, դա էր նպատակը, քանի որ այս հրթիռը պատկանում է «երկիր-օդ» դասին և նպատակ ուներ ոչնչացնել իսրայելական հրթիռներն ու անօդաչու սարքերը (ԱԹՍ), ոչ թե կրակել ցամաքային թիրախների վրա: Բայց այստեղ հետաքրքիր է մեկ այլ փաստ. այս հրթիռի բեկորներն ընկել են… Դիմոնա քաղաքից (Նեգևի անապատում), այսինքն՝ Իսրայելի միջուկային կենտրոնից ոչ հեռու: Մենք խնդրում ենք մեր համաքաղաքացիներին հիշել, մեր հաղորդումը Իսրայելի նախկին վարչապետ Էհուդ Օլմերտից վախի և խուճապի մասին: Ի վերջո, սիոնիստների շատ բանիմաց նախկին առաջնորդը վերջին 50 տարվա մեջ առաջին անգամ բացահայտորեն ԱՄՆ-ից ռազմական օգնություն խնդրեց… Իսրայելը պաշտպանելու համար: Հնարավոր է, որ Օլմերտը բլեֆ է անում, բայց հնարավոր է, որ ինչ-որ բան փոխվում է Մերձավոր Արևելքի ռազմաքաղաքական և ռազմավարական խճանկարում:

Մեր վարկածի անուղղակի հաստատումը՝ ԱՄՆ-ի Կենտրոնական հրամանատարության (CENTCOM) հրամանատարի, ամերիկյան ծովային հետևակի կորպուսի գեներալ Քեննեթ Մակքենզիի հայտարարությունում է: Ապրիլի 20-ին ԱՄՆ Կոնգրեսի Ներկայացուցիչների պալատի զինված ուժերի հարցերով հանձնաժողովում կայացած լսումների ժամանակ, ինչպես հաղորդում է իրանական «Tehran Times» թերթը, նա շեշտել է. «Կորեական պատերազմից ի վեր առաջին անգամ մենք գործում ենք առանց օդային ամբողջական լիակատար գերազանցության»: Մակքենզին ասաց, որ մասնավորապես Իրանը լայնորեն օգտագործում է փոքր և միջին անօդաչու սարքերը՝ հսկողության, հետախուզության և գրոհների համար: Այսինքն՝ նա խոստովանեց, որ Իրանն իսկապես ունի արդյունավետ հարվածային ԱԹՍ-ներ: Այնուամենայնիվ, Մակքենզիի ելույթը նվիրված էր Ռուսաստանից, Չինաստանից և, ինչպես պարզվում է, Իրանից օդային ծածկույթի հարցում Միացյալ Նահանգների հետ մնալուն: Նա ավելացրեց. «Մենք պարզեցինք, որ հատկապես նրանք [այսինքն՝ իրանցիները] չեն ցանկանում, որ բացահայտվեն իրենց գործողությունները»: Բայց ինչպես պատահեց, որ Իրանը «հանկարծ» օդային գերազանցություն ստացավ Միացյալ Նահանգների նկատմամբ, CENTCOM-ի հրամանատարությունը, ամենայն հավանականությամբ, պատմել էր կոնգրեսականներին լիակատար գաղտնիության մթնոլորտում: Եվ եթե մեր քաղաքացիները հիշում են նաև, որ վերջերս հարվածներ հասցվեցին Իրաքի հյուսիսում (Էրբիլում) ԱՄՆ հենակետերին և Իսրայելի հատուկ ծառայությունների դիվերսիոն կենտրոններին, ապա… Նախնական եզրակացությունն այն է, որ ԱՄՆ–ի և Իսրայելի հեգեմոնիան Միջին Արևելքում (ինչը նշանակում է՝ նաև մեր Անդրկովկասում) զգալի վնասներ կրեց, իսկ ագրեսորների ազդեցության և գերիշխելու վերջը, ինչպես հայտնի է, առավել հաճախ «աննկատ է սողոսկում»:

Սերգեյ Շաքարյանց