Արցախում «խաղաղության և կայունության» փիառ արշավին միացել է նաև Ռուսաստանի Գլխավոր շտաբը

Ըստ ամենայնի, Ռուսաստանում նույնպես սկսում են խիստ կասկածել, թե ինչ է ի վերջո կատարվել Արցախի Հանրապետության հետ, և այժմ ​​համառորեն իրականացվում Հայաստանի նկատմամբ: Իսկ ի՞նչ է կատարվում: Պատասխանը ակնհայտ է. արհեստականորեն ստեղծված (1918-20 թթ.) և դեռ չոչնչացված «Բաքվի հանրապետության» տարածքի հսկայական աճ, և կրկին` հայոց հողերի հաշվին, Հայոց ցեղասպանության «հիբրիդային» տարբերակի միջոցով: Ինչո՞ւ «հիբրիդային»: Քանի որ Հայաստանի ու Արցախի իշխանություններն այսօրվա Հայոց ցեղասպանության անմիջական մեղսակիցներն են: Հիմա փորձենք բացահայտել մեր պնդման իմաստը՝ այն մասին, որ արդեն Ռուսաստանում սկսում են կասկածել, թե արդյո՞ք իմաստ ուներ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին (Արցախում) սկսված կեղծ հրադադարը, եթե իրականում պատերազմը շարունակվում է: Այն պարզապես այլ տեսք է ստացել… Դժվար է որևէ սահմանում տալ. հետևաբար մենք վերցնում ենք ամենապարզը. Հայաստանի իշխանությունները շարունակում են վաճառել հայկական հողերը թուրքերին: Ապացույցնե՞ր: Սյունիքի մարզի Շուռնուխ և Որոտան գյուղերի վերջին ողբերգությունները: Այս իրավիճակը հիմք է տալիս ենթադրելու, որ «Փաշինյան փաշան» վաճառել է Սյունիքը՝ պարզապես ձևացնելով, որ ինքը, իբր, «Հայաստանի հայրենասեր» է: Փաշինյան, Գարեգին Նժդեհը ձեզ կկախեր իր հանդիպած առաջին սյան վրա, այն էլ խայտառակությամբ…

Այսպիսով, ինչից կարելի է ենթադրել, որ ՌԴ-ում սկսել են կասկածել: Մենք արդեն գրել ենք, թե ինչպես է սկզբում Ռուսաստանի ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան դեկտեմբերի 16-ին լրագրողների հետ ճեպազրույցում փորձել ամեն կերպ համոզել, որ Ռուսաստանն իբր անում է ամեն հնարավորը՝ Կովկասում երկարաժամկետ և տևական խաղաղություն հաստատելու համար: Դրանից հետո՝ դեկտեմբերի 17-ին, Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինն իր ասուլիսի ժամանակ մեր Արցախը «նվիրել է» կովկասյան թաթարներին և թուրքերին («Լեռնային Ղարաբաղը միջազգային մասշտաբի տեսանկյունից Ադրբեջանի մաս է»): Իսկ դեկտեմբերի 21-ին Ռուսաստանի ՊՆ կոլեգիայի նիստում նա հանկարծ ասել է, որ իբր «ռուս խաղաղապահները դարձել են Լեռնային Ղարաբաղի անվտանգության երաշխիքը»: Մենք էլ նույն համառությամբ և հետևողականությամբ բացահայտել ենք Մ. Զախարովայի և Վ. Պուտինի ստերը: Դեկտեմբերի 24-ին Ռուսաստանի զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետ, բանակի գեներալ Վալերի Գերասիմովը արտասահմանյան ռազմական կցորդների համար ճեպազրույցում, ինչպես հաղորդում է ՌԴ ՊՆ մամուլի ծառայությունը, բազմաթիվ հայտարարություններ է արել Արցախի և Կովկասի վերաբերյալ:

Սկզբում՝ գլոբալի մասին. «Անդրկովկասում պահպանվում է հակամարտության ներուժը (պոտենցիալ): Աշխարհում աճող լարվածությունը նպաստում է ահաբեկչության և արմատական ​​ծայրահեղականության ընդլայնմանը, շարունակական գլոբալ տնտեսական անկմանը՝ կորոնավիրուսային վարակի տարածման ֆոնին, ինչպես նաև մի շարք պետությունների ապակառուցողական արտաքին քաղաքականությանը: Ահաբեկչության գործողությունը շարունակվում է Սիրիայում, Իրանում, Աֆղանստանում և Լիբիայում: Իրանա-ամերիկյան հարաբերություններում լարվածության աստիճանը չի նվազում»: Առաջին իսկ արտահայտությունը՝ լուրջ ազդանշան է այն բանի, որ Ռուսաստանի Գլխավոր շտաբը հստակ գիտակցում է, որ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հրադադարը պարզապես ընդմիջում է հակամարտության մեջ, ինչը նշանակում է պատերազմի ընդմիջում, ոչ թե «Կովկասում երկարաժամկետ և տևական խաղաղության հաստատում», ինչպես դեկտեմբերի 16-ին Ռուսաստանի ԱԳՆ անունից հավաստիացրել է Մ. Զախարովան: Գերասիմովի այս խոսքերը նույնպես ազդանշան են, այդ թվում`Երևանի և Ստեփանակերտի դավաճանների համար. իբր, շատ չե՞ք շտապում, պարոնայք Հայաստանի և Արցախի «ներքին թուրքեր»…

Շարունակությունը նույնպես հետաքրքիր էր. գեներալ Գերասիմովը փաստացի զեկուցել է օտարերկրյա ռազմական կցորդներին Արցախում Մոսկվայի ձեռնարկած քայլերի մասին: «Այս տարվա սեպտեմբերին Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության գոտում հակասությունները կտրուկ սրվել են, ինչը տարածաշրջանում հրահրել է ռազմական գործողությունների բռնկում: Հակամարտության գոտում եռակողմ պայմանագրերի համաձայն, մարդասիրական աղետը կանխելու և տեղի բնակչությանը պաշտպանելու համար անհապաղ տեղակայվել է Կենտրոնական ռազմական շրջանի 15-րդ առանձին մոտոհրաձգային բրիգադի ռուսական խաղաղապահ զորախումբ: Այսօր Լաչինի միջանցքն ու Լեռնային Ղարաբաղի տարածքը լիովին վերահսկվում են ռուս խաղաղապահների ստորաբաժանումների կողմից: Դրանք 23 դիտակետերում ապահովում են զինադադարի և ռազմական գործողությունների մասին համաձայնագրերի իրականացումը: Խաղաղապահ գործողությունը կառավարելու համար գործի է դրվել հրամանատարական կառավարման համակարգ, որը հնարավորություն է տալիս արագ արձագանքել իրավիճակի փոփոխություններին: Ռուսաստանի Դաշնության Գլխավոր շտաբը կազմակերպել է փոխգործակցություն և կապի ուղիներ է հաստատել Ադրբեջանի և Հայաստանի ռազմական գերատեսչությունների հետ: Բնակչության անվտանգ կյանքն ապահովելու համար աշխատանքներ են տարվում պայթուցիկ օբյեկտներից տարածքների և ճանապարհների մաքրման ուղղությամբ: Ներկայումս մաքրվել է ավելի քան 280 հա տարածք և ավելի քան 100 կմ ճանապարհներ, հայտնաբերվել և վնասազերծվել է մոտ ինը հազար պայթուցիկ օբյեկտ: Ռուսաստանի զորքերը հրադադարի ռեժիմի պահպանման և խաղաղ կյանքի վերականգնման երաշխավորն են Լեռնային Ղարաբաղում, որտեղ մինչ օրս վերադարձել է ավելի քան 43 հազար փախստական​​»:

Ինչպես տեսնում եք, գեներալ Գերասիմովը, ըստ էության, կրկնել է Պուտինի արտահայտությունը, որը հնչել է դեկտեմբերի 21-ին: Մոսկվայում շատ լավ գիտեն, որ ավելի լավ են հիշվում վերջում հնչող բառերը, ընդ որում՝ մի քանի անգամ կրկնվող: Սակայն խնդիրն այն է, որ մենք կարող ենք, ինչպես Ռուսաստանի նախագահին ուղղված մեր հանրային պատասխաններում, կրկնել գեներալ Գերասիմովի համար. 1) իրական զինադադար չկա, շարունակվում են մարդկանց առևանգումները, որոնց այնուհետև ներկայացնում են որպես «ռազմագերիներ». 2) ագրեսորը շարունակում է հայերից ավելի ու ավելի շատ հողեր «կտրել». 3) իրականում Արցախում, իսկ այժմ Սյունիքում տիրող և վատթարացող իրավիճակը նշանակում է 21-րդ դարում Հայոց ցեղասպանության իրականացում: Փաստորեն, ռուս խաղաղապահները ոչ մի կերպ չեն ճնշում կովկասյան թաթարների անօրինական «գործողությունները», ինչը նշանակում է, որ նրանք որոշ չափով աջակցում են ագրեսորներին:

Այնուամենայնիվ, ՌԴ Զինված ուժերի Գլխավոր շտաբը, ինչպես նաև անձամբ Գերագույն գլխավոր հրամանատար Պուտինի համար, չգիտես ինչու, անհրաժեշտ է պահպանել այն տեսքը, թե իբր «ամեն ինչ լավանում է», «խաղաղ կյանքի վերականգնում» է ընթանում: Բայց ի սկզբանե կա մի մաքուր սուտ. նման մի բան կարող է տեղի ունենալ, բայց միայն այնտեղ, որտեղ գտնվում են ռուս դեսանտայինները, և նույնիսկ այդ ժամանակ՝ ոչ ամենուր: Հին Թաղեր, Խծաբերդ (Հադրութի շրջան), Մեծ Շեն, Հին Շեն (Շուշիի շրջան) և Կարմիր Շուկա (Մարտունու շրջան) գյուղերի, Շուռնուխ և Որոտան (Հայաստան) գյուղերի ողբերգությունները խոսուն, պերճախոս ապացույց են այն բանի, որ Ռուսաստանից ժամանած խաղաղապահները հայերին ոչնչից չեն երաշխավորում, և նույնիսկ այնտեղ, որտեղ նրանք գտնվում են: Ագրեսորները ազատորեն «պտտվում» են այն տարածքներում, որտեղ տեղակայված են Ուլյանովսկից դեսանտայիններ, անկախ այն բանից, որ իրենց նույնիսկ միայն արտաքին տեսքը զզվանք ու ատելություն է առաջացնում հայերի մեջ: Գեներալ Գերասիմով, անձամբ ե՞րբ եք դա հասկանալու: Եվ ե՞րբ եք անձամբ հասկանալու, որ վերադարձած «ավելի քան 43 հազար փախստականներից» ոչ ոք չի վերադառնա Թուրքիայի և կովկասյան թաթարների օկուպացիայի գոտիներ: Գուցե ձեր բանակը սկսի կաշա՞ռք տալ հայերին, որպեսզի նրանք համաձայնեն ստրուկի կարգավիճակով ապրել թուրքերի ու կովկասյան թաթարների իշխանության տակ: Դե ինչի հետ սատանան չի կատակում, երբ Աստվածն քնած է. 2-3 հարյուր մարդ, գուցե, վաճառվի ձեզ՝ 5 տարի ժամկետով… Բայց, պարոն Գերասիմով, ճշմարտությունն այն է, որ դուք ինքներդ լավ գիտեք, որ Անդրկովկասում այսօրվա իրողությունները իրական խաղաղություն չեն, այլ՝ թաքնված պատերազմ, հակառակ դեպքում դուք չէիք ասի, որ. «Հակամարտության ներուժը (պոտենցիալ) մնում է Անդրկովկասում» …

Սերգեյ Շաքարյանց