Իլհամ Ալիևի բառապաշարային «լուծը» ՄՀՄՊԻ-ում նրա վատ ուսումնառության հետևանքն է

Պատկերացրեք՝ Հայաստանի քաղաքացիներ. քուրդ նախագահ (բայց «կովկասյան թաթարների» նախագահ…) Իլհամ Ալիևը լրջորեն «վիրավորվել է» Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովից: Նոյեմբերի 5-ին իսպանական EFE լրատվական գործակալությանը տված հարցազրույցում թվացյալ թյուրքալեզու էթնիկ համայնքի այս ոչ թուրք նախագահը մեղադրել է Ռուսաստանի արտգործնախարարին՝ «Ղարաբաղյան հակամարտությունը գնահատելիս չեզոք դիրքորոշում չպահելու մեջ»: Իրավիճակը լուրջ է և մտորումներ է պահանջում: Մենք որոշել ենք, որ Հայաստանի և Արցախի հասարակությանը օգտակար կլինի ավելի մանրամասն պարզել, թե ինչ է հասցրել «հայտարարել» քուրդ Իլհամ Ալիևը…

Նշենք, որ «ապշերոնյան խանի» բուռն բառապաշարային լուծը սկսվել է այն բանից հետո, երբ պարոն Լավրովը (նոյեմբերի 3-ին) հրապարակավ հայտարարել է, որ թուրքերը Մերձավոր Արևելքից Անդրկովկաս են տեղափոխել գրեթե 2000 ահաբեկիչների, ուստի հիշենք Ռուսաստանի արտգործնախարարի խոսքերը. «Մեզ անհանգստացնում է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության միջազգայնացումը և Մերձավոր Արևելքից զինյալների ներգրավումը: Մենք բազմիցս կոչ ենք արել արտաքին խաղացողներին՝ օգտագործել իրենց հնարավորությունները՝ վարձկանների տեղափոխումը կանխելու համար, որոնց թիվը հակամարտության գոտում, ըստ առկա տվյալների, արդեն մոտենում է երկու հազարի: Այս թեման, մասնավորապես, բարձրացրել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հոկտեմբերի 27-ին Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի հետ հեռախոսազրույցի ժամանակ՝ նաևԱդրբեջանի և Հայաստանի ղեկավարների հետ կանոնավոր շփումների ժամանակ: Մենք համառորեն շարունակում ենք տարբեր ուղիներով խթանել մեր դիրքորոշումը»: Ինչպես հասկանում եք, Էրդողանն ինքը վախենում էր հերքել Լավրովին և այդ պատճառով Ալիևին է հրամայել դա անել: Եվ ահա թե ինչ «հեքիաթ» է պատմել իսպանացիներին ոչ քրդական հանրապետության քուրդ նախագահը. «Անկեղծ ասած, ես ցավում եմ, որ այն երկրների բարձրաստիճան պաշտոնյաները, որոնք պետք է չեզոք լինեն, գործեն ԵԱՀԿ կողմից իրենց տրված մանդատի հիման վրա, օգտագործում են այս չհաստատված «տեղեկատվությունն» ու ասեկոսեները։ Դա՝ նախ: Երկրորդ, մենք վարձկաններ չունենք: Ես այս մասին բազմիցս խոսել եմ: Մենք ունենք 100 000 մարդուց բաղկացած բանակ, և եթե մենք հայտարարենք լիարժեք զորահավաք, մենք կկարողանանք դրանից շատ անգամներ հավաքել: Բայց ի տարբերություն Հայաստանի, մենք դա չենք անում: Ոչ մի ապացույց չկա, որ որևէ օտարազգի մարտիկ կռվում է մեր կողմից: Ավելի քան մեկ ամիս մեզ ոչ մի ապացույց, ոչ մի փաստաթուղթ, ոչ մի փաստարկ չի տրամադրվել: Միայն հայտարարություններ: Եվ ուրեմն ինչո՞ւ նրանք չեն տեսնում, թե ինչ է կատարվում հայկական կողմում, քանի՞ վարձկան է կռվում իրենց կողմում: Ինչո՞ւ մեզ մեղադրող Ռուսաստանն ու Ֆրանսիան այս մասին ոչինչ չասացին: Մենք արդեն ունենք օտարերկրյա անձնագրերով չեզոքացված անձանց ցուցակ: Հետխորհրդային երկրներից ժամանած մարդիկ, ամերիկացի, ֆրանսիացի, կանադացի, լիբանանցի, իրաքցի, տասնյակներ՝ Վրաստանից: Դա ընտրովի մոտեցում է, որը մեր կողմից չի կարող ընդունվել, այն չի համապատասխանում համանախագահների մանդատին:

Ես բազմիցս ասել եմ, որ միջնորդները պետք է չեզոք լինեն: Եթե ​​նրանք որևէ կողմ են անցնում, ապա դա իրենց գործն է, բայց այդ դեպքում նրանք ստիպված են թողնել միջնորդությունը: Յուրաքանչյուր երկիր կարող է լավ կամ վատ վերաբերմունք ունենալ ցանկացած երկրի նկատմամբ: Մենք հասկանում ենք, որ որոշակի պատճառներով որոշ երկրներ հայերի նկատմամբ հատուկ զգացմունքներ ունեն: Եթե ​​նրանք այդ մասին խոսում են իրենց երկրների անունից, ապա մենք դրան դեմ չենք: Բայց եթե միջնորդ եք, խնդրում եմ եղեք չեզոք և զերծ մնացեք մեղադրանքներից: Եթե ​​մենք սկսենք մեղադրել նրանց, ովքեր մեզ մեղադրում են վարձկանների հետ ասոցացման մեջ այն բանի համար, թե ինչ են նրանք արել աշխարհի տարբեր մասերում, դա շատ երկար հարց է լինելու: Մենք դա չենք անում։ Հետևաբար, նույնն էլ ակնկալում ենք մեր գործընկերներից»:

Բացի դրանից, Իլհամ Ալիևը եվրոպացի քաղաքական գործիչներին նախատել է կանխակալ վերաբերմունքի համար և հայտարարել Հայաստանին զենք վաճառող Ռուսաստանի երկերեսանիության մասին. «Ինչու ոչ ոք չի խոսում այն ​​մասին, թե որքան զենք ենք մենք գնել Ռուսաստանից: Միայն Թուրքիան: Քանի որ Թուրքիան, ցավոք, այսօր ենթարկվում է տարբեր եվրոպական քաղաքական գործիչների հարձակմանը: Փորձեր են արվել զրպարտել Թուրքիային: Շանտաժի, ճնշում գործադրելու փորձեր Թուրքիայի վրա: Դա բոլորովին անընդունելի է: Մեր հիմնական զենքը գալիս է Ռուսաստանից: Մենք զենք ենք գնում նաև այլ երկրներից: Բայց շրջանառվում է միայն Թուրքիան: Դա՝ նախ: Երկրորդ, ինչո՞ւ նրանք, ովքեր համառորեն խոսում են մեզ Թուրքիայի ռազմական աջակցության մասին, չեն խոսում Մինսկի խմբի համանախագահող կողմի՝ Ռուսաստանի կողմից, Հայաստանին ռազմական օգնություն տրամադրելու մասին: Մենք ունենք մեր ձեռքի տակ ապացույցներ, մենք ռուս պաշտոնյաներին տեղեկատվություն ենք տրամադրել, թե որքան է Հայաստանին տրամադրվել զենք այս 40 օրվա ընթացքում: Ինչո՞ւ ոչ ոք չի խոսում այդ մասին: Եկեք խոսենք այդ մասին, եկեք արդար լինենք: Հետևաբար, նախ, դա սխալ տեղեկատվություն է: Երկրորդ, մենք գնում ենք և կշարունակենք գնել թուրքական ռազմական տեխնիկա: Երրորդ՝ այս հարցում չպետք է լինեն երկակի ստանդարտներ: Ի դեպ, նրանք, ովքեր ասում են, որ Թուրքիան ռազմական աջակցություն է ցուցաբերում Ադրբեջանին, կարծում եմ, պետք է զերծ մնան այս անհեթեթ մեղադրանքներից»:

Այնուամենայնիվ, շատ համեստ քուրդ է նստում Բաքվում: Ոչ մի խոսք, օրինակ, Միացյալ Նահանգներից՝ նույնպես ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահ երկրից ստացվող զենքի մասին, ոչ մի խոսք Ֆրանսիայից՝ ԵԱՀԿ ՄԽ մեկ այլ համանախագահ երկրից, ռազմական լրտեսական արբանյակ վարձելու մասին, ոչ մի խոսք Ուկրաինայից, Բելառուսից, Իսրայելից, Պակիստանից «նվեր» ստացված զինծառայողների մասին՝ «Ապշերոնյան խանության» տրամադրության տակ: Դե որ տվյալ քուրդը վաղեմի ստախոս է և Թուրքիայի ստրուկ, աշխարհը վաղուց գիտի: Առայժմ մեր եզրակացությունը պարզ է. ի դեպ, քուրդ Իլհամին ՄՀՄՊԻ-ում վատ են սովորեցրել դիվանագիտությունը:

Սերգեյ Շաքարյանց