Ալիևների կլանը խուճապի մատնվեց

Արցախի Հանրապետության նախագահի մամուլի քարտուղար Վահրամ Պողոսյանը նոյեմբերի 2-ին իր ֆեյսբուքյան էջում տեղեկացրել է, որ վերջերս ԼՂՀ Պաշտպանության բանակի մի ստորաբաժանում «սերտ մարտական ​​գործողությունների մեջ է մտել թուրքական հատուկ նշանակության ջոկատների հետ»: Հենց այդպես էլ նա ասաց, ավելի ճիշտ՝ գրեց. «ԹՈՒՐՔԱԿԱՆ հատուկ նշանակության ջոկատների հետ»: Բախումը տեղի է ունեցել ԼՂՀ Ասկերանի շրջանի Ավետարանոց գյուղի մոտակայքում՝ Արցախի մեծությամբ երկրորդ՝ Շուշի քաղաքից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա: Ըստ ԱՀ ղեկավարի ներկայացուցչի, հակառակորդի ջոկատը ոչնչացվել է, 22 զինծառայողներից 20-ը զոհվել են. «Երկուսին հնարավորություն տրվեց մեկնել, որպեսզի կարողանան պատմել իրենց վերապրածի մասին»,- ասում է Պողոսյանը: Եվ, ինչպես գիտեք, հոկտեմբերի 30-ին ԱՀ Պաշտպանության բանակը հայտարարեց, որ Շուշիի շրջանի Քարին Տակ բնակավայրի մոտակայքում գտնվող մի քանի գյուղերից Ադրբեջանի ԶՈՒ դիվերսիոն խմբերը դուրս են մղվել: Այնուհանդերձ, պատերազմում թուրքական հատուկ նշանակության ջոկատների մասնակցության մասին խոսք չէր գնացել, և հաշվի առնելով, որ Արցախը հնարավորինս սեղմ ժամկետում ցույց տվեց Սիրիայից եկած երկու թուրք (թուրքմեններ) ահաբեկիչների, կարելի է ենթադրել, որ Սիրիայից հենց թուրքամետ ահաբեկիչներն էին ուղղվել դեպի Շուշիի շրջան:

Մենք կասկածներ չունենք Վ. Պողոսյանի տեղեկությունների վերաբերյալ: Իսկ 90-ականներին Արցախի ռազմաճակատներում զոհվել էին հարյուրավոր թուրքեր-վարձկաններ (ինչպես հատուկ նշանակության ջոկատայիններ, այնպես էլ «Բոզ Քուրդ» կազմակերպության ահաբեկիչներ): Այնպես որ, ոչ մի նոր բան չկա. կա միայն նոր վարչապետը Հայաստանում, որն իր երիտասարդության ժամանակ ակնհայտորեն չէր հավատում, որ 90-ականներին ազգս արդեն բախվել էր օսմանյան թուրքերի հետ ռազմի դաշտերում: Այլ հարց է, որ մենք բառացիորեն վրդովված ենք նույն հանգամանքից, ինչ Արցախյան պատերազմի-2 սկզբում. Կա՞ն ապացույցներ: Թուրքիայի քաղաքացիների դիակներ կա՞ն. ներկայացրեք դրանց գոնե Ռուսաստանի կամ Իրանի զինված ուժերի համար: Թող համոզվեն սեփական աչքերով, որ դա Թուրքիան է, այլ ոչ թե հայ ազգի դեմ կռվող ստախոս Իլհամ Ալիևը…

Համոզված ենք, որ նոյեմբերի 2-ին Ալիևի ռեժիմից լսված խուճապի ճիչը առաջացել էր հենց Արցախից ստացված հաղորդագրություններից, որ ԹՈՒՐՔԱԿԱՆ ՀԱՏՈՒԿ ՆՇԱՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ջոկատայիններ ոչնչացվել են: Ալիևը, այսինքն՝ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը, պահանջում է Ռուսաստանից չխառնվել, և որ «Ռուսաստանը Մինսկի խմբի համանախագահն է և պետք է հավատարիմ մնա չեզոք դիրքորոշման»: Կներեք գրավոր վիրավորանքի համար, բայց Իլհամը կատարյալ հիմար է և հստակորեն՝ ավելի հիմար, քան իր հայրը: Փաստորեն, նա ազդանշան տվեց Հայաստանին և Արցախին, որ թույլատրելի է ռազմական օգնությունը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի անդամ պետության, բայց ոչ ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահի կողմից: Ցավալի է, որ Իլհամ Ալիևի վերջին կենդանի հորեղբայրը ու նրա հրեա կինը Իլհամին խորհուրդ չեն տվել. լռիր, հիմար, թե չէ՝ կհասնես փորձանքի: Ո՞վ ասաց, որ Արցախը (ոչ պաշտոնական կապուղով) և Հայաստանը (բավականին էլ՝պաշտոնապես) չեն կարող օգնություն խնդրել Իրանից: Իրանը ընդհանրապես ԵԱՀԿ անդամ չէ, հատկապես՝ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի անդամ չէ:

Իսկ դեռ շարունակվում է նույն պատերազմը: Եվ, ինչպես նոյեմբերի 2-ին Twitter-ում գրեց ամերիկացի լրագրող Լինդսի Սնելը, արցախահայ դիպուկահարը (անունը նշված չէ) սպանեց «Սուլթան Մուրադ» սիրիական ահաբեկչական խմբավորման հրամանատարներից մեկին, որը Թուրքիայի տարածքով կովկասյան թաթարներին վարձկաններ է մատակարարում: Ավելի վաղ «Բաքվի հանրապետության» զինված ուժերի ստորաբաժանումը, մեկ վաշտի ուժերով, նոյեմբերի 1-ի երեկոյան փորձեց հարձակվել ԱՀ ՊԲ մի շարք հենակետերի վրա՝ ռազմաճակատի հյուսիս-արևմտյան ուղղությամբ: Այս տարածքում ընթացիկ ռազմական գործողությունների ընթացքում պահպանվում էր հարաբերական անդորրը, սակայն հակառակորդը որոշեց նախօրեին գրոհել շփման գծի այս հատվածում, նոյեմբերի 2-ին հաղորդում է ԱՀ ՊՆ մամուլի ծառայությունը: Նորմալ մարդիկ գիտեն 1-ին համաշխարհային պատերազմից ի վեր. պատերազմն ունի իր տրամաբանությունը, և պատերազմը ենթակա է մի երևույթի, որը հայտնի է որպես «պատերազմի իներցիա» … 

Սերգեյ Շաքարյանց