ԿԵԱՆՔԻ ՓՈՇԻՆԵՐԸ

Փափաքենք թէ ոչ, մեր տների մէջ՝ սեղանների, գրքերի, կարասիների զգեստների վրայ փոշի է նստում ամէն օր։ Մանաւանդ անապատ այս տեղում ուր ապրում եմ, փոշին իր մեծ ու փոքր տեսակներով, ամռան շոգին շատանում է, նստում ամէն տեղ։ Երկար ժամանակ չմաքրուած տեղերում, փոշին աւելի խտանում ու շատանում է։ Բնականաբար միշտ կարիքը ունենք ժամանակ առ ժամանակ մաքրելու, բարեզարդելու, մեր տները, ունեցուածքը։

Կարեւորութիւն ընծայում ենք կեանքի բոլոր բնագաւառներում մաքրազարդ երեւիլ մարդոց դիմաց։ Ոչ ոք չի փափաքում որ իր տունն ու տեղը, նստատեղին ու սենեակները աղտոտ, փոշոտ, անխնամ երեւին մարդոց դիմաց։ Միշտ մտածում ենք թէ ինչ կարող են մարդիկ խորհել մեր մասին, եթէ մեզ ու մեր բնակարանները այդ անխնամ ու անմաքուր, անմխիթար ձեւով գտնեն։ Բնականաբար կարող ենք ամօթահար մնալ մարդոց դիմաց։

Եթէ մարդոց դիմաց այդքան նրբանկատ ենք, Իսկ որքա՜ն աւելի կարեւոր է Աստուծոյ դիմաց մաքրել մեր կեանքերը, մեր սրտերը, մեր մտքերը, մեր հոգիները, ու մշտապէս աշխատել որ որեւէ նոր փոշի չնստի մեր մէջ, Աստուծոյ սրբութեան դիմաց։

Մեր կեանքերը նոյն ուղին ունեն հոգեւոր իմաստով։ Հոգեւորապէս մեր մէջ միշտ նստում է մարմնաւոր ու անբարոյութեան փոշիներն ու նրա տեսակները։ Մեր մէջ կարող են նստել նախանձի, ատելութեան, ծուլութեան, հպարտութեան, բղջախոհութեան ու չարի ցանած ուրիշ բոլոր տեսակի փոշիները։ Մեր մարմինները մաքրում ենք որպէսզի չհիւանդանանք ու հետեւենք առողջապահութեան կանոններին, նոյնքան կարեւոր ու աւելի կարեւոր է մաքրել մեր մտքերը, սրտերը, հոգիները։ Խնդրենք Աստուծմէ մեր մարմինները սրբութեամբ պահել, որպէս չարի դէմ ամուր վահան, որպէս տաճար, որպէս Տիրոջ նուիրեալ։

Մեր մտքերը կարող են շեղուել կեանքի ու չարի կողմից մեր դէմ դրուած փորձութիւններով, որոգայթներով։ Անձրեւները գալիս են մաքրելու մեր փողոցները, տները, փակերը, շրջապատը, բնութիւնը։ Խնդրենք Աստուծմէ մեր մտքերին մաքրութեան անձրեւներ պարգեւի, շրթներին՝ ճշմարտութիւն, աչքերին՝ զղջման արցունք, մտքի աճ ու հաստատութիւն ամուր հողի մէջ։

Մեր հոգիները նոյնպէս կարող են փոշիների տակ կքեն, յոգնեն, փոշով ծածկուեն։ Մեր ամէնօրեայ աղօթքներով խնդրենք որ Ս. Հոգին մեր վրայ փչի իր շնորհները ինչպէս որ կատարեց բոլոր սուրբերին։

Եւ ինչպէս որ քամիները կամ փչամուղ մեքենաները կը մաքրեն մեր տները, նոյնպէս որ Հոգին մաքրազարդի մեր կեանքերը, փչելով կեանքի ծարութեանց տակ կքած մեր կեանքերի վրայ ու մեզ մաքրելով կեանքի փոշիներից, որ մշտապէս մաքրենք մեր կեանքերը, պարզացնենք մեր սրտերը, բիւրեղացնենք մեր մտքերը, հոգենորոգենք մեր ընթացքները, մեր ուղիները։

Բարութեան եւ քաղցրութեան կապենք մեր լեզուները, խօսքերը, մտքերն ու գործերը։ Որքան որ զարգանանք, իմաստանանք, հասունանանք կեանքում, փորձենք նմանուել անմեղ ու փոքր մանուկներին, իրենց հաւատքով, մաքրութեամբ եւ անմեղութեամբ առ Աստուած ու մեր վերաբերմունքով իրար հանդէպ։

Այն մարդն որ համարում է իր տանը ամէն օր մարդ հիւր կուգայ, մաքրում է իր տունն ու տեղը։ Երանի մեղքերը թօթափելով, հոգեւոր փոշիները մաքրելով միշտ համարենք որ Աստուած մշտապէս մեր տանն է, որ մեր մտքերով, մեր սրտերով ու մեր հոգիներով միշտ մաքուր ներկայանանք Աստուծոյ դիմաց։

Տ. Սերոբ +

Ամերիկաբնակ քահանա Սերոբ Ազարյանի ֆեյսբուքյան էջից

ԿԵԱՆՔԻ ՓՈՇԻՆԵՐԸՓափաքենք թէ ոչ, մեր տների մէջ՝ սեղանների, գրքերի, կարասիների զգեստների վրայ փոշի է նստում ամէն օր։…

Опубликовано Serop Azarian Вторник, 18 августа 2020 г.