Մի ստեք ինքներդ ձեզ կամ մեզ… խնդրի ոչ մի այնպիսի լուծում չկա, որը կարող է ձեռնտու լինել ինչպես մեզ, այնպես էլ քոչվոր թուրքալեզու ագրեսորներին…
Սա պարզապես լուսանկար չէ … սա հայ ժողովրդի իր հողում ապրելու իրավունքի համար պայքարի իմաստային այնպիսի հուզիչ փոխանցում է, որ դժվար կլիներ ավելի լավ պատկերացնել:
Վերջերս ես վերստին ընթերցեցի Հայոց ցեղասպանության տարեգրությունները`սկսած արյունալի սուլթան Աբդուլ-Համիդից (19-րդ դար) մինչև Բաքվի, Սումգայիթի կոտորածներ (20-րդ դարի վերջ), և ևս մեկ անգամ համոզվեցի մեզ համար շատ դառը, բայց ճշմարիտ աքսիոմում:
Միշտ, երբ մենք սկսել ենք ապավինել թշնամու բարությանն ու հասկացողությանը,միջազգային հանրության վրա, կամ կեղծ խաղաղասիրական «առաջատար աշխարհի արժեքներին», հենց այդ րոպեից մեզ մարդակերի համառությամբ դաժանորեն ոչնչացրել են: Սակայն այն պահին, երբ մենք հասկացել ենք, որ եթե թշնամին սպառնում է, ուրեմն պետք է անհապաղ տականքների ատամները փշրել, ամեն ինչ միանգամից իր տեղն է ընկել:
Այնպես որ … Ես խորապես թքած ունեմ բոլոր տեսակի «խաղաղարար» նախաձեռնությունների վրա, այս ամենը անիմաստ անհեթեթություններ են. եկվորբարբարոսների կողքին ապրելու միայն մեկ տարբերակ կա՝ հրեշին հուժկու հարված հասցնելու մշտական պատրաստակամությունը… հարվածել այնպես, որպեսզի հրեշը պարզապես երկար ու խորը նոկաուտի մեջ հայտնվի:
Այլ ընտրություն և հնարավորություն չկա:
Մի ստեք ինքներդ ձեզ կամ մեզ… խնդրի ոչ մի այնպիսի լուծում չկա, որը կարող է ձեռնտու լինել ինչպես մեզ, այնպես էլ քոչվոր թուրքալեզու ագրեսորներին…պարզապես ապրիորի գոյություն չունի:
Արման Աբովյանի ֆեյսբուքյան էջից
Սա պարզապես լուսանկար չէ … սա հայ ժողովրդի իր հողում ապրելու իրավունքիհամար պայքարի իմաստային այնպիսի հուզիչ…
Опубликовано Arman Abovyan Пятница, 7 августа 2020 г.
