ՄԱԿ-ի կոմիտեն հաստատել է միջազգային պայմանագրով ամրագրված խաղաղ հավաքների իրավունքը
Խաղաղ հավաքների արգելքը պետք է դիտարկել որպես ծայրահեղ միջոց: Մասնավորապես, արգելքի դրդապատճառը, ինչպիսին է «հանրային առողջության» պաշտպանությունը, պետք է կիրառվի միայն բացառիկ դեպքերում, մասնավորապես, վարակիչ հիվանդությունների բռնկման ժամանակ: Այս մասին չորեքշաբթի օրը Ժնևում հայտարարել է ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների կոմիտեն, որը հրապարակել է մեկնաբանություններ քաղաքացիական և քաղաքական միջազգային իրավունքների վերաբերյալ:
17 էջանոց մեկնաբանությունները վերաբերում են պայմանագրի 21-րդ հոդվածին, որը «ճանաչում է խաղաղ հավաքների իրավունքը»: Ինչպես Հանձնաժողովը բացատրեց, «վերջին իրադարձությունները, ներառյալ COVID-19 համավարակը, աննախադեպ մարտահրավերներ են ստեղծել այս հոդվածի իրականացման համար:
Մեկնաբանություններում ասվում է, որ այս կամ այն խաղաղ հավաքը անցկացնելու արգելքը «կարող է համարվել միայն որպես ծայրահեղ միջոց»: Եթե անհհրաժեշտ է սահմանափակումներ մտցնել նման ակցիաների համար, ապա իշխանությունները պետք է կիրառեն նվազագույն միջամտություն: Միևնույն ժամանակ, իշխանությունների որոշումը հավաքներում որոշակի անձանց մասնակցության սահմանափակումների վերաբերյալ պետք է ընդունվի անհատական հիմունքներով, և ոչ թե «համապարփակ»: Ընդգծվում է, որ առողջական պատճառները կարող են օգտագործվել բացառիկ դեպքերում՝ հավաքները սահմանափակելու համար, մասնավորապես, «երբ վարակիչ հիվանդության բռնկում է, և հավաքները վտանգավոր են»:
Խաղաղ ցույցերի մասնակիցների կողմից դիմակների օգտագործումը իշխանությունների կողմից չպետք է դիտվի որպես «բռնություն գործադրելու նշան»: Ցույցերին անանուն մասնակցությունը պետք է թույլատրվի, եթե ցուցարարների պահվածքը «հիմնքեր չեն տալիս ձերբակալության համար»:
Տասնութ անկախ փորձագետներից բաղկացած Մարդու իրավունքների կոմիտեն վերահսկում է պետությունների կողմից Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագրի իրականացումը, որն ուժի մեջ է մտել 1976 թ.-ին:
