ԱՄՆ-ը ցանկանում էր դուրս գալ Իրաքից, բայց այժմ ստիպված կլինի փախչել. Foreign Affairs

Վերջին շաբաթներին արևմտյան և ամերիկյան փորձագետները վատ ապագա են կանխատեսում ԱՄՆ-ի և ամերիկյան արտաքին քաղաքականության համար: Այս անգամ որպես կանխատեսող հանդես է եկել ամերիկյան Foreign Affairs ազդեցիկ պարբերականը, որը սկսել է վերլուծել ԱՄՆ-ի վերջին անհաջողությունների պատճառները աշխարհում: Հետաքրքիր է, որ այս առումով Foreign Affairs-ը հրապարակել է մի շարք հոդվածներ Իրանի ԻՀՊԿ-ի «Քոդս» հատուկ նշանակության ուժերի հրամանատար, գեներալ-լեյտենանտ Ղասեմ Սոլեյմանիի սպանության նախադրյալների և հետևանքների վերաբերյալ: Սա չի՞ նշանակում, որ ամերիկացիներն իրենք աստիճանաբար գիտակցում են նախագահ Թրամփի աշխատակազմի գլխավոր սխալը՝ Իսրայելի «պատվերով» Սոլեյմանիի ահաբեկչական սպանությունը…

Ըստ «Ամերիկա-իրաքյան հարաբերությունների մահ» հոդվածի հեղինակ Էմմա Սքայի՝ Բաղդադի միջազգային օդանավակայանի ռմբակոծումը թաղել է «Իրաքի երիտասարդական բարեփոխումների» բոլոր հույսերը, որը ակտիվորեն բողոքել է երկար ամիսներ շարունակ և կարողացել հասնել որոշակի հաջողությունների. այն է՝ Իրաքի վարչապետ Ադել Աբդուլ-Մահդի ալ-Մունթաֆիկիի հրաժարականը և ընտրությունների մասին նոր օրենքի ընդունումը: Ըստ էության, հոդվածի ամերիկացի հեղինակը ամսագրի լեզվով գրում է, որ ընդհանուր առմամբ Իրաքի հաջողված «մայդանացումը» պայթեցվել է իրանցի գեներալի շարասյան հետ հենց ամերիկացիների կողմից: Ոչնչացվել են ամերիկյան դիվանագիտության և հետախուզական ծառայությունների աշխատանքի 10-ամյա արդյունքները (դժվար թե հնարավոր է դրանք առանձնացնել մեր օրերում): Տարհանման սպառնալիքը մոտենում է Բաղդադի «կանաչ գոտում»՝ Ալ-Քինդի փողոցում գտնվող շենքերի ամբողջ համալիրին: Չէ՞ որ 2009 թվականին ընդառաջ ամերիկացիները Իրաքի մայրաքաղաքում կառուցել են ազդեցության ամենամեծ կենտրոնը ամբողջ տարածաշրջանում: Բաղդադում հայտնվել է աշխարհի ամենամեծ և ամենաթանկ դեսպանատան համալիրը՝ մոտավորապես 10 անգամ ավելի մեծ, քան այլ երկրներում ԱՄՆ դեսպանատներն ու հյուպատոսությունները: Այն բաղկացած է 21 շենքից, որոնք տեղակայված են 42 հա-ի վրա, որոնք միավորված են անթափանցելի և լիովին ինքնավար ամրոցի մեջ: NBC հեռուստաալիքի լրագրողները «Բաղդադի ներսում այդ ամերիկյան քաղաքը» համեմատում են Վատիկանի հետ, որը գտնվում է Հռոմի ներսում:

Առաքելության և դրան կցված անվտանգության ծառայությունների քանակը գաղտնի են պահվում, բայց նույնիսկ մոտավոր թվերը հսկայական են. հուսալի իրաքցիներից հավաքագրված անվտանգության ծառայության աշխատակիցների հետ միասին Բաղդադի «կանաչ գոտում» գտնվող ԱՄՆ դիվանագիտական ​​առաքելության թիվը տատանվում է 5 500-ից մինչև 12 000 մարդ: Իսկ որքա՞ն նախատինք և մեղադրանք են ստիպված եղել ամերիկացիները կուլ տալ քաղաքացիական պատերազմում այրվող Իրաքի ներսում այս հզոր դղյակն ունենալու իրավունքի համար: «Այս միջնաբերդի բարձրացումը ողջ Իրաքի մայրաքաղաքի վրա տեղի բնակչության կողմից ընկալվում է որպես ցուցադրություն, թե ում է փաստացի պատկանում իշխանությունը իրենց երկրում»,- գրել են Վաշինգտոնին հավատարիմ եվրոպացիները Միջազգային հակաճգնաժամային խմբին ուղղված զեկույցում:

Այժմ այդ «Բաղդադի ամրոցը» պետք է հանձնվի. հիասթափեցնող եզրակացության է եկել հոդվածի հեղինակ Էմմա Սքայը: Իրաքի տարածքն անխուսափելիորեն և շատ արագ դառնում է ԱՄՆ և Իրանի միջև ռազմական դիմակայության թատերաբեմը, և ամերիկացիները ստիպված կլինեն նահանջել այս տարածքից, ընդ որում՝ վազելով: 2019-ի վերջին և 2020-ի առաջին ամիսներին Բաղդադի ժողովուրդն արդեն խռովություններ էր անում Ալ-Քինդի փողոցի պատերի տակ, իսկ իրաքյան ոստիկանությունը մատների արանքով էր նայում դրան: Շատ ամերիկացիներ դեռ հիշում են 1979 թվականին Թեհրանում ամերիկացի դիվանագետների գրավումը և 2012 թվականին Բենղազիում (Լիբիա) ամերիկյան դեսպանի սպանությունը: Եվ նույնիսկ կորոնավիրուսը ի վիճակի չէ հետաձգել այս պարտությունը և ԱՄՆ-ի փախուստը Իրաքից, եզրափակել է Էմմա Սքայը:

Սերգեյ Շաքարյանց