Եթե պաշտոնական Երևանը մի փոքր ուղեղ ունենար, ապա Գյումրիում հիմարություն չէր լինի

Բոլոր սոցիալական ցանցերում տարածվում էր տեղեկատվություն. Անկախության օրվա տոնակատարությունների ժամանակ Գյումրիում («մերժիզմի» և «իմքայլիզմի» այս սկզբնական հենակետում…) որոշակի մակերեսային մտածող անհատ (դժվար է նրան մարդ անվանել) Արցախի Հանրապետության նախագահ Բակո Սահակյանին ողջունել է հետևյալ խոսքերով. «Հայաստանի Հանրապետության Արցախի մարզի մարզպետ»։ Սեպտեմբերի 23-ին, նույնիսկ մոսկովյան «Ռեգնում» գործակալության գլխավոր խմբագիր, ՌԴ նախագահի աշխատակազմի գրասենյակի նախկին  աշխատակից Մոդեստ Կոլերովն արձագանքել է գենետիկական հիմարության այս դրսևորմանը: Ես կներկայացնեմ նրա կարծիքը. «ԴԱՏԱՐԿԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ ԵՎ ԱՐՀԱՄԱՐՀԱՆՔ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՀԱՆԴԵՊ. Ահա, թե ինչն է կանգնած Փաշինյանի և իր Միրզոյանի հավանությունն ստացած «Հայաստանի Արցախի մարզի» հետևում՝ ԼՂՀ փոխարեն: Եթե դա դատարկախոսություն և արհամարհանք ​​չլիներ, ապա նրանք վաղուց այդ դրույթը կմտցնեին Հայաստանի Սահմանադրություն և երեսպաշտություն չէին անի՝ իրենց «թեկնածուներին» առաջադրելով ԼՂՀ նախագահի համար: Բայց իրենց նպատակը ավելի պարզ է. ԼՂՀ-ի և դրա Սահմանադրության վերացում, քանզի «մարզի» տարածքը կարող են մասնատել ինչպես ուզեն»:

Իրոք, անկախ Արցախի տարածքով թուրքերի հետ առևտուր չես անի, ստիպված կլինեն ծախսել ժամանակ, միջոցներ, ահաբեկել շանտաժի միջոցով և նույնիսկ ֆիզիկապես սպանել տարածքների հանձնման հակառակորդներին: Իսկ ի՞նչ։ Մի ՞թե 1992-ին «ինչ-որ մեկը» չէր կազմակերպում Արցախում մարդկանց գնդակահարություններ, ովքեր հայտնի էին իրենց անհաշտությամբ և անզիջողականությամբ: Ինչո՞վ է Փաշինյանի կառավարությունը վատ թուրքաֆիլ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի բռնապետությունից: Ոչինչով։ Յուրաքանչյուր ոք կարող է կարդալ ՀՀ Սահմանադրությունը. այնտեղ նույնիսկ որևէ ակնարկ չկա «Հայաստանի Արցախի մարզի» վերաբերյալ: Այդ դեպքում ինչո՞ւ Փաշինյանի համակիրները Գյումրիում այդքան լկտիաբար դեմ են գնում իրենց երկրի Սահմանադրությանը: Ըստ երևույթին, այն պատճառով, որ «Ռոբերտ Քոչարյանի գործով» Սահմանադրական դատարանի որոշման ՀՀ դատախազության անտրամաբանական «մեկնաբանությունից» հետո, վարչապետ Փաշինյանը մտադրվել է ամբողջովին ապամոնտաժել սահմանադրական կարգը: Այսինքն՝ երկիրն ու քաղաքացիներին տանում է հակասահմանադրական հեղաշրջման ճանապարհներով՝ չնայած այն բանին, որ կան երկրի Հիմնական օրենքը փոխելու բավականին օրինական, սահմանադրական ուղիներ:

Բայց ո՞վ է Փաշինյանին և նրա գյումրեցի աջակիցներին իրավունք տվել արհամարհել արցախցիներին և Արցախի Հանրապետության Սահմանադրությունը: Աստվա՞ծ։ Սատանա՞ն։ Թուրքե՞րը։ Ամերիկացինե՞րը։ Ռուսնե՞րը։ Չինացինե՞րը։ Իրանցինե՞րը։ Գեղցի համզաչիմանցինե՞րը։ Մեկ անգամ ևս կարդացեք Մ. Կոլերովի խոսքերը, մանավանդ այն մասին, թե ինչու է Փաշինյանի կողմնակիցների այս արարքը անվանում դատարկախոսություն, մարդկանց հանդեպ արհամարհանք և երեսպաշտություն: Որպեսզի ՀՀ քաղաքացիները հասկանան, թե ով է Մ.Կոլերովն իր համոզմունքներով, մեջբերումներ կանեմ նրա հրապարակային հայտարարությունները: Եվ դուք կհասկանաք, որ կոշտ գնահատականները Փաշինյանին և իր գյումրեցի կամակատարներին տվել է զուտ հայամետ հոգով մարդը. «ԲԱՔՎԻՆ ծառայել՝ նշանակում է կրկնել շատ խելացի վերլուծաբաններ Ա.-ի և Օ.-ի ճակատագիրը, որոնց Բաքվի քարոզիչները, հրապարակայնորեն կոռումպացնելով, նույնպես հրապարակայնորեն դուրս են շպրտել: Բաքվի ծառայության մեջ հաջողակ են մյուսները. հիմար «ինչ կցանկանաք»-ները: Նրանք նույնիսկ մինի-կարիերա են անում և խարանը չի սեղմում ուղեղին: Քանի դեռ դա այդպես է, Ռուսաստանում քարոզչության համար Բաքվի ծախսած միլիոնավոր դոլարները գնում են գրեթե առանց հետքի: Իսկ իշխող Երևանի աղքատությունն ու կռվարարությունը նրա օգտին է. նրան աջակցում են, բացարձակ մեծամասնությամբ՝ գաղափարական պատճառներով»:

Հուսով եմ, որ բոլորին ամեն ինչ պարզ է. Բակո Սահակյանին Գյումրիում անվանելով «Հայաստանի Հանրապետության Արցախի մարզի մարզպետ»` չհամարելով նրան Արցախի Անկախ Հանրապետության նախագահ, Փաշինյանի «իմքայլականները» իրենց հիմարությամբ ապացուցեցին, որ պատրաստվում են հանձնել Արցախի Հանրապետության մի մասը: Եվ ես անձամբ այլևս համոզված չեմ, որ խոսքը գնում է ընդամենը մեկ կամ երկու կտոր հող հանձնելու մասին. նույն Տեր-Պետրոսյանը պատրաստ էր «առևտուր անել» նաև Մեղրիի շրջանով, իզուր չէ, որ ոմն Գենադի Բուրբուլիսը շտապ ժամանել էր Հայաստան 1992-ի ամռանը և բարձրաձայնել այդ նույն նվիրական խոսքերը. «Բայց ո՞վ կտա ձեզ Մեղրին, որ դուք այն հանձնեք»:

Սերգեյ Շաքարյանց